بوم‌شناسي و بيماري شناسي ويروس هاي زنبور عسل

Ecology and pathogenicity viruses Bee

زنبورها از جمله گونه‌هاي انفرادي، اجتماعي، وحشي و اهلي مسئول گرده افشاني نزديك به سه چهارم گونه‌هاي گياهي گلدار توليدكننده محصولات غذايي هستند. اهميت اكولوژيكي آن‌ها همراه با افزايش تلفات سالانه و كاهش جمعيت گونه‌هاي وحشي، توجه و تمركز بر روي عوامل تاثيرگذار بر سلامت زنبورعسل از جمله پاتوژن­هاي ويروسي را بيشتر كرده است. رويكردهاي ژنوميك به طور قابل‌توجهي درك گوناگوني از ويروس‌ها، پيچيدگي مسيرهاي انتقال آن‌ها - از جمله انتقال داخل ژني و استراتژي‌هاي مختلف مبارزه با عفونت‌هاي ويروسي با واكنش­ هاي RNA مداخله‌گر را باعث شده­ اند. علاوه بر اين، تأثير ويروس­ ها بر روي زنبورها توسط ساير عوامل استرس­زا از جمله انگل­ ها، تغذيه نامناسب و قرار گرفتن در معرض مواد شيميايي تشديد مي­ شود. ايجاد رابطه پيچيده بين ويروس‌ها و ميزبان‌هاي زنبورعسل منجر به درك بهتر استراتژي‌هاي مديريتي و بوم‌شناسي خواهد شد.

Bees including solitary, social, wild, and managed species are key pollinators of flowering plant species, including nearly three-quarters of global food crops. Their ecological importance, coupled with increased annual losses of managed honey bees and declines in populations of key wild species, has focused attention on the factors that adversely affect bee health, including viral pathogens. Genomic approaches have dramatically expanded understanding of the diversity of viruses that infect bees, the complexity of their transmission routes including intergenus transmission and the diversity of strategies bees have evolved to combat virus infections, with RNA-mediated responses playing a prominent role. Moreover, the impacts of viruses on their hosts are exacerbated by the other major stressors bee populations face, including parasites, poor nutrition, and exposure to chemicals. Unraveling the complex relationships between viruses and their bee hosts will lead to improved understanding of viral ecology and management strategies that support better bee health.