تحليل اثر تغيير اقليم بر كيفيت زيستگاه هاي طبيعي (مطالعه موردي: كوهستان سهند)

بانك جهاني شاخص هاي توسعه جهان را در مورد برخي از شاخص هاي كلان محيط زيستي منتشر مي كند كه تحولات اين شاخص ها ملاك تحولات و روند هاي محيط زيستي در خصوص حفاظت از محيط زيست قرار مي گيرد. اين شاخص ها شامل مساحت مراتع، درصد اراضي كشاورزي، ميزان افت سالانه آبهاي شيرين، بهبود منابع آب، بهبود سيستم هاي بهداشتي دفع فاضلاب در نواحي شهري، سرانه استفاده از انرژي، سرانه انتشار دي اكسيدكربن و سرانه مصرف انرژي الكتريكي بوده و شاخص پايداري محيط زيست (ESI) توانايي كشورها براي حفاظت از محيط زيست طي چند دهه آينده را مي سنجد. اهداف اصلي اين مطالعه شناخت وضعيت موجود محيط زيست از جمله ويژگي هاي اقليمي، تنوع زيستي بود تا با سناريوسازي و مقايسه وضعيت محيط زيست، اثرات تغييرات اقليمي بر محيط زيست با استفاده از تكنولوژي نوين از جمله بهره گيري از توان تكنولوژي علم سنجش از دور، GIS و نرم افزار INVEST مورد بررسي قرار گيرد. براي انجام اين مطالعه از داده هاي ايستگاه هاي سينوپتيك و تصاوير ماهواره اي لندست 7 استفاده گرديد. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه منطقه حفاظت شده كوهستان سهند به عنوان يك زيستگاه خشكي كوهستاني به دليل نوع سنگ شناسي، توپوگرافيكي، اقليم و پوشش گياهي، داراي ويزگي هاي خاص اكولوژيكي است كه نظر به دامنه تغييرات عوامل اقليمي در طول سنوات مورد بررسي و همچنين در طول فصول، سالها و ماه ها اثرهاي متفاوتي بر رشد پوشش گياهي، تغذيه آبهاي زير زميني و تنظيم جريان آبهاي سطحي و همچنين كاربري اراضي داشته است لذا تغيير اقليم و افزايش دما نه تنها در ميزان بارندگي، نوع بارندگي، ميزان نفوذ آب سطحي به آبهاي سطحي و افزايش سيل خيزي منطقه و فرسايش تاثير منفي گذاشته، بلكه زمينه را براي تخريب بيشتر توسط عوامل انساني فراهم نموده است.

no abstract