بررسي و تحليل عوامل طبيعي موثر در گسترش كالبدي آتي شهر خوانسار با استفاده از روش فازي

گسترش شهرها در سراسر جهان تحت تاثير عوامل مختلف به ويژه طبيعي است. شهر خوانسار از اطراف توسط ارتفاعات محصور شده و از لحاظ توپوگرافي وكاربري زمين داراي محدوديت در توسعه فيزيكي مي باشد.بنابراين اين امر منجر به بروز برخي مشكلات طبيعي و انساني در اين منطقه شده است. به طور كلي روند توسعه اين شهر از گذشته تاكنون درزمين هاي كشاورزي بوده، علاوه بر آن بخشهايي از مناطق مسكوني نيز به سمت دامنه هاي پرشيب و نامناسب توسعه داشته است.در اين پژوهش با استفاده از منطق فازي، اراضي پيرامون شهر از نظر توسعه فيزيكي به 5 دسته از بسيار مناسب تا بسيار نامناسب طبقه بندي شده اند. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه فقط حدود 7 درصد محدوده مورد مطالعه، براي توسعه كالبدي مناسب هستند. قسمتهاي جنوب غربي محدوده مورد مطالعه به علت ارتفاع و شيب زياد و خطرناك، براي گسترش فيزيكي نامناسب قلمداد شده اند. در برخي از بخشهاي شمالي منطقه، زمين هاي كشاورزي وجود ندارد. از اين رو اين مناطق براي توسعه متصل به شهر در مناسبترين مكان هستند و به عنوان اولويت اول تشخيص داده شده اند. برخي قسمتهاي جنوبي تقريبا متصل به شهر، در امتداد زمينهاي كشاورزي و بخشهاي پايكوهي به عنوان اولويت دوم در نظر گرفته شده اند. اراضي قسمت جنوب شرقي، با فاصله دورتر از شهر، براي توسعه منفصل آتي شهر خوانسار دراولويت سوم، نسبتا مناسب ارزيابي شده اند.

this article has no abstract.