بررسي مقايسه اي ميزان شيوع سندروم پيش از قاعدگي در دانشجويان تربيت بدني وساير دانشجويان مراكز تربيت معلم شهر تهران

A comparative study on the prevalence of premenstrual syndrome in physical education students and other students in Teacher Training Centers in Tehran

سندروم قبل از قاعدگي يا PMS يكي از شايعترين مشكلات زنان در سنين باروري است. حدود 80 درصد زنان طي دوره پيش از قاعدگي درجاتي از تغييرات خلق وخو وخواب وعلايم جسماني را تجربه مي كنند فعاليت بدني يكي از مناسب ترين راهكارههاي درمان سندروم پيش از قاعدگي است. اگر بتوان از ورزش در جهت درمان يا كاهش شدت سندروم پيش از قاعدگي استفاده نمود بدليل ساده ،كم خطر وكم هزينه بودن حركات ورزشي وعدم نياز به امكانات ونيروي انساني خاص استفاده از ورزش مقرون به صرفه خواهد بود ودر ضمن نسبت به داروها عوارض كمتري دارد ونياز به كنترل دراز مدت ندارد. روش پژوهش اين پژوهش يك مطالعه مقايسه اي بود كه بر روي تعداد 400 دانشجو انجام شد 200 نفر از دانشجويان تربيت بدني بصورت تصادفي ساده و200 نفردانشجوي غير تربيت بدني بصورت تصادفي طبقه اي انتخاب شدند.جهت گرد آوري داده ها از پرسشنامه دو قسمتي استفاده شد .قسمت اول مربوط به اطلاعات فردي وقسمت دوم وجود سندروم پيش از قاعدگي را نشان مي داد. جهت تجزيه وتحليل اطلاعات از آمار توصيفي واستنباطي كاي دو، فيشرومنتل هنزل استفاده شد. يافته ها ونتايج نسبت ابتلاء به سندروم پيش از قاعدگي در دانشجويان تربيت بدني كمتر از دانشجويان غير تربيت بدني بودp<0/000001)).همچنين د ردانشجويان تربيت بدني بين نسبت ابتلاءبه سندروم پيش از قاعدگي وسنp<0/008))، ترم تحصيليp<0/00001)) وسابقه انجام ورزش P=0/00047) ) ارتباط آماري معني داري وجودداشت.بعبارتي در اين دانشجويان با افزايش ترم ،سن وترم تحصيلي از نسبت ابتلاء به اين سندروم كاسته شد.

Premenstrual syndrome (PMS) is one of the most common problems in women of reproductive age. About 80 percent of women experience moderate mood and body changes during premenstrual periods. Physical activity is one of the most suitable methods for the treatment of premenstrual syndrome. If exercises can be used to treat or reduce the severity of premenstrual syndrome, because of the simple, low risk and low cost of exercise, and the lack of specific human facilities, exercise will be cost-effective, while medications will have fewer side effects. Does not have long-term control. Method This study was a comparative study conducted on 400 students. 200 physical education students were randomly selected and 200 non-physical education students were selected class- randomly. A two-part questionnaire was used to collect data. The first part refers to individual information, and the second part shows the presence of premenstrual syndrome. Data were analyzed by descriptive and inferential statistics of Chi-square, Fisher-mantel Haenszel. The proportion of premenstrual syndrome in physical education students was lower than that of non-physical education students. Results There was a meaningful relationship between the ratio of affliction to PMS and age (p<0/008).academic semester (p<0/00001) and record of sports exercise (p=0/00047) among physical education students. In order words, among this class of students, the ratio of affliction diminishes with the increase in terms, age and semester.