پديد آورندگان :
آذرمهر، ناهيد دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - كميته تحقيقات دانشجويي , بردستاني، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - كميته تحقيقات دانشجويي , جعفري، مهرزاد دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - مركز تحقيقات سلولي و مولكولي , دوستي مطلق، امير حسين دانشگاه علوم پزشكي ياسوج - مركز تحقيقات گياهان دارويي
كليدواژه :
كبد , كلستاز , انسداد مجاري صفراوي , رزمارينيك اسيد
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: كلستاز نوعي بيماري كبدي است كه در اثر اختلال عملكرد سيستم كبدي ـ صفراوي به وجود ميآيد، اين اختلال نتيجه تجمع اسيدهاي چرب صفراوي و سموم ديگر در كبد است. هدف از مطالعه حاضر تعيين و بررسي اثرات احتمالي مكمل دارويي رزمارينيك اسيد در برابر استرس اكسيداتيو و آسيب كبدي در رت‌هاي كلستاتيك القا شده با انسداد مجاري صفراوي (BDL- Bile Duct Ligation) بود.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي كه در سال 1397 انجام شد، 24 موش صحرايي نر نژاد ويستار با وزن 25±200 گرم به صورت تصادفي به سه گروه تقسيم شدند؛ كنترل(تعداد=6)، گروه كلستاتيك(تعداد=9) و گروه كلستاتيك دريافت كننده رزمارينيك اسيد (تعداد=9) با دوز 20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در روز. آزمايش‌هاي بيوشيميايي شامل؛ اسپارتات آمينو ترانسفراز، آلانين آمينو ترانسفراز، آلكالين فسفاتاز، ماركرهاي استرس اكسيداتيو شامل پروتئين كربونيل، توتال تيول، توانايي آنتي‌اكسيداني تام پلاسما، فعاليت آنزيمهاي آنتي‌اكسيداني كاتالاز، سوپر اكسيد ديسموتاز و گلوتاتيون پراكسيداز سنجش شدند، هم‌چنين رنگ‌آميزي هماتوكسيلين ائوزين در بافت كبد انجام شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از آزمون آماري واريانس يك طرفه ( (ANOVA با Post hoc با تصحيح Tukey و LSD تجزيه و تحليل شدند.
يافته‌ها: در گروه كلستاتيك فعاليت آنزيمهاي ALT، AST، ALP و CAT و هم‌چنين ميزان PCO، FRAP پلاسما به طور معنيداري نسبت به گروه كنترل افزايش داشت در حالي كه ميزان TSH، FRAP و GPX بافت كبد به طور معنيداري كاهش پيدا كرد(05/0p<). در گروه دريافت كننده رزمارينيك اسيد فعاليت آنزيمهاي ALT و ALP به طور معني‌دار كاهش(05/0p<)، يافت ولي تأثير معنيداري بر روي ماركرهاي استرس اكسيداتيو مشاهده نشد. هم‌چنين در رنگ‌آميزي هماتوكسيلين ائوزين، BDL به طور قابل ملاحظه‌اي سبب نكروز بافت كبدي شد كه اين تغييرات به طور قابل توجهي با تجويز رزمارينيك اسيد بهبود پيدا كرد.
نتيجه‌گيري: يافته هاي مطالعه حاضر نشان ميدهند كه رزمارينيك اسيد از طريق تأثير بر روي تست‌هاي بيوشيميايي متداول مانند ALT و ALP و بهبود شاخص‌هاي هيستولوژي ميتواند در بهبود اسيب كبدي ناشي از كلستاز سودمند باشد. با وجود افزايش معني‌دار ميزان ماركر استرس اكسيداتيو مانند پروتئين كربونيل و كاهش معني‌دار TSH، FRAP و GPX در گروه BDL، رزمارينيك اسيد با دوز 20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تأثير معنيداري بر روي اين پارامترهاي تعادل اكسيدان-آنتي‌اكسيدان نشان نداد.
چكيده لاتين :
Background & Aim: Cholestasis is a type of liver disease due to structural damage and dysfunction of hepatobiliary system which at first results in accumulation of bile acids and other
toxins in plasma and hepatic tissue. The aim of the current study was to investigate the possible
hepatoprotective effects of rosmarinic acid against oxidative stress and liver injury in bile duct
ligation (BDL)- induced cholestatic rats.
Methods: In the present experimental study, twenty-four male Wistar rats (200±25 g) were
randomly divided into three groups; control (N=6), cholestatic (N=9), cholestatic + rosmarinic acid
at dose of 20 mg/kg/day (N=9). Biochemical tests (including aspartate amino transferase, AST;
alanine amino transferase, ALT; alkaline phosphatase, ALP), oxidative stress markers (such as
protein carbonyl, PCO; total thiol, TSH and ferric reducing antioxidant capacity; FRAP) and
antioxidant enzymes (including catalase, CAT; super oxide dismutase, SOD; and glutathione
peroxidase, GPx) activity were estimated. Also, hematoxylin and eosin staining were determined in
the hepatic tissue.
Results: There was a significant increase in AST, ALT, ALP and CAT activity, as well as plasma
PCO and FRAP level in cholestatic group as compared to control rats, while the level of TSH,
FRAP and GPX in hepatic tissue significantly decreased (P <0.05). Administration of the rosmarinic
acid in the cholestatic group significantly decreased activity of ALT and ALP, however it had no a
significant effect on oxidative stress markers. As determined by hematoxylin and eosin staining,
BDL considerably induced the liver necrosis which markedly alleviated by rosmarinic acid. Conclusions: In summary, the results indicated that rosmarinic acid administration attenuated liver
damage in BDL rats by decreasing common biochemical tests such as ALT, ALP activity and
histopathological indexes. However, in spite of significant increase in oxidative stress markers such
as PCO and the significant reduction of TSH, FRAP and GPX in the BDL group, rosmarinic acid at
a dose of 20 mg /kg had no significant effect on these oxidant/ antioxidant balance parameters.
