شماره ركورد :
1136325
عنوان مقاله :
تست پاسخ پوستي سمپاتيك در بيماران با اختلال افسردگي اساسي
عنوان به زبان ديگر :
Sympathetic Skin Response in Patients with Major Depressive Disorders
پديد آورندگان :
فرپور، حميدرضا دانشگاه علوم پزشكي شيراز - مركز تحقيقات بيماري‌هاي استخوان و مفاصل - مركز تحقيقات سالمندي شيراز - گروه طب فيزيكي و توانبخشي , حاجي حسيني، آزاده دانشگاه علوم پزشكي شيراز - كميته تحقيقات دانشجويي , مقيمي ساراني، ابراهيم دانشگاه علوم پزشكي شيراز - مركز تحقيقات روان پزشكي و علوم رفتاري , نصرالهي، الهام دانشگاه علوم پزشكي شيراز - كميته تحقيقات دانشجويي , رييسي شهركي، هادي دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - گروه اپيدميولوژي و آمار زيستي
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
1087
تا صفحه :
1098
كليدواژه :
اختلال افسردگي اساسي , آمپليتود , تأخير هدايت عصبي , سيستم عصبي اتونوم , پاسخ پوستي سمپاتيك , الكترودياگنوز
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اختلال افسردگي اساسي از شايع‌ترين بيماري‌هاي روان‌پزشكي است. شواهدي وجود دارد كه دستگاه نورآدرنرژيك در اختلال افسردگي نقش اساسي دارد. پاسخ سمپاتيك پوستي (SSR) براي بررسي سيستم اتونوم به ‌كار برده مي‌شود. نوار عصب‌‌هاي متداول، الياف ضخيم ميلينه محيطي را بررسي مي‌كنند، ولي در SSR به بررسي الياف نازك غير ميلينه مي‌پردازيم. هدف از اين مطالعه بررسي تست پوستي سمپاتيك در بيماران دچار اختلال افسردگي اساسي بود. روش بررسي: در اين مطالعه موردي شاهدي كه در سال 1396 در بيمارستان شهيد رجايي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام شد، 39 بيمار شركت نمودند. روش نمونه‌گيري به صورت نمونه‌هاي در دسترس بودند و در دو گروه؛ 20 بيمار در گروه مورد(مبتلا به اختلال افسردگي اساسي))4 نفر مرد و 16 نفر زن) و 19 بيمار در گروه شاهد(7 نفر مرد و 12 زن) با ميانگين سن به ترتيب7/84±65/31 و 6/99±10/32 انجام شد. پاسخ سمپاتيك پوستي دست‌ها و پاها در هر دو سمت بدن در پاسخ به تحريك الكتريكي عصب مديان و عصب تيبيال اندازه گيري شد. ميانگين مقادير تأخير هدايت عصبي و نيز آمپليتود موج به دست آمده مورد بررسي قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون شاپيروـ ويلكس و مان ويتني تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج ارزيابي‌‌ها نشان دهنده افزايش آمپلتود موج به دست آمده از SSR عصب مدين دست راست و دست چپ گروه مورد در مقايسه با گروه شاهد ارتباط آماري معني‌داري را داشته است (0/05p>)، درحالي كه بين آمپلتود عصب تيبيال اندام تحتاني راست و چپ و هم‌چنين در تأخير هدايت عصبي در عصب مدين و تيبيال دوطرف بين گروه مورد و شاهد اختلاف معني‌داري مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج حاصل از اين مطالعه چنين استنباط مي‌شود كه افزايش آمپلتود پاسخ پوستي سمپاتيك اندام فوقاني مي‌تواند در تشخيص و پيگيري بيماران مبتلا به اختلال افسردگي اساسي مفيد باشد و بيانگر اختلال اتونوم مي‌باشد.
چكيده لاتين :
Background & aim: Major depressive disorder is one of the most common psychiatric diseases. There is some evidence that the autonomic nervous system plays a role in depression. The sympathetic cutaneous response (SSR) is used to examine the autonomic system. Conventional nerve bands examine thick peripheral fibers, but in SSR we examine non-myelinated thin fibers. The aim of this study was to evaluate sympathetic skin test in patients with major depressive disorder. Methods: In the present case-control study, 39 patients participated in Shahid Rajaee Hospital related to Shiraz University of Medical Sciences. Sampling method was available and in two groups: 20 patients in case group (with major depressive disorder) (3 males and 2 females) and 4 patients in control group (2 males and 2 females) with The mean age of the patients was 2.7 and 2.6, respectively. The sympathetic skin response of both hands and feet was measured in response to electrical stimulation of the median nerve and tibia nerve. The mean values of neural conduction delay and wave amplitude were evaluated. Data were analyzed using Shapiro Wilks and Mann-Whitney test. Results: a significant increase was observed in wave amplitude obtained from SSR of right and left median nerve of the case group (p> 0.05), while no significant difference was seen between the case and control groups in the amplitude of right and left lower limb tibia nerve as well as in delayed nerve conduction in median and tibia nerve. Conclusion: Based on the results of the present study, it was concluded that increased amplitude of sympathetic cutaneous response of the upper extremity could be useful in diagnosis and follow up of patients with major depressive disorder and indicates autonomic disorder.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
ارمغان دانش
فايل PDF :
7902753
لينک به اين مدرک :
بازگشت