نقد روايي ديدگاه منظومه شمسي درباره مفهوم «السماوات السبع»

تلاش براي فهم دقيق‌تر از مفهوم «السماوات السبع» كه در هفت آيه از قرآن كريم به‌صراحت مطرح شده است از نخستين قرن اسلام آغاز و تاكنون نيز ادامه دارد. يكي از ديدگاه‌‌هايي كه در ميان محققان متقدم و متأخر در تبيين اين مفهوم مطرح گرديده، هفت آسمان مذكور را در محدوده منظومه شمسي تعريف كرده است. اين مقاله، نظريه فوق را بر مجموعه‌اي از شواهد روايي شامل رواياتي كه متضمن وجود بيت‌المعمور و طوبي و كوثر و سدرةالمنتهي و جنة‌الماوي در اين آسمان‌ها است و نيز روايات معراج كه حاكي از ملاقات رسول اكرم صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم با پيامبران الهي در آسمان‌ها است به‌همراه روايات دال بر وسعت و فاصله بسيار زياد آسمان‌‌هاي هفتگانه و همچنين روايات دال بر مجهول بودن ماهيت السماوات السبع در عصر اهل‌بيت عليهم‌‌السلام، عرضه نموده و تنافي و تعارض كامل ميان مضمون روايات اهل‌بيت عليهم‌السلام با نظريه فوق را استنباط نموده است.

This article has no abstract