عنوان مقاله :
بررسي رابطه بين تعارض كار و خانواده و تاب آوري با خود شفقت ورزي پرستاران
عنوان به زبان ديگر :
Investigating The Relationship Between Work-Family Conflict and Resilience With Nurses Self-Compassion
پديد آورندگان :
موسوي، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد فيروزآباد، شيراز، فارس، ايران , الواني، جمال الدين دانشگاه آزاد اسلامي واحد كازرون، دانشكده علوم پزشكي، شيراز، فارس، ايران
كليدواژه :
تعارض كار و خانواده , تاب آوري , خود شفقت ورزي , شبكه عصبي مصنوعي
چكيده فارسي :
مقدمه: خود شفقت ورزي، به معناي متأثر شدن از رنج خود و پذيرش آن، تمايل به تسكين رنج خود و رفتار مهربانانه با خود است. در خود شفقت ورزي، به جاي فكر كردن در مورد خودتان، بايد بدانيد كه با خود چگونه باشيد و چطور با خود رفتار كنيد؛ به ويژه هنگام مواجه شدن با سختي ها و شكست ها.
روش كار: اين پژوهش به روش توصيفي - همبستگي با ماهيت كاربردي در سال 1398 انجام شده است. جامعه آماري شامل پرستاران بيمارستان هاي خصوصي شيراز و حجم نمونه نيز با استفاده از فرمول كوكران به تعداد 143 نفر محاسبه شده است. نمونهها با استفاده از روش نمونهگيري تصادفي ساده انتخاب شدند. در اين پژوهش جمعا 18 سؤال پرسشنامه محقق ساخته مطرح شد كه 6 سؤال مربوط به متغير تعارض كار و خانواده، 7 سؤال تاب آوري و 5 سؤال خود شفقت ورزي بود كه روايي و پايايي آن تأييد شده است؛ همچنين براي تجزيه و تحليل دادهها از شبكههاي عصبي مصنوعي و آزمون اسپيرمن استفاده شده است.
يافته ها: ميانگين نمرات ارزيابي پرستاران از متغير تعارض كار و خانواده 4/56 از 5 با انحراف معيار 1/1986، تاب آوري 4/38 با انحراف معيار 1/2032 و خود شفقت ورزي 4/73 با انحراف معيار 1/0967 ميباشد كه متغير خود شفقت ورزي بيشترين نمره را به خود اختصاص داده است. طبق آناليز شبكه عصبي اهميت وزني تاثيرگذاري متغيرهاي مستقل تعارض كار و خانواده و تاب آوري بر متغير وابسته خود شفقت ورزي به ترتيب 31% و 69% مي باشد.
نتيجه گيري: تعارض كار و خانواده و تاب آوري هردو برخود شفقت ورزي تاثير مثبتي دارند . افزايش خود شفقت ورزي مي تواند تسهيل كننده ي خوبي در تحمل استرس ها ، تعارضات و فشارهاي روزمره باشد و به عنوان يك عامل مثبت و مؤثر براي افزايش كارايي و بهره وري محسوب شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Self-compassion has been shown to have partial mediation effects on several
types of psychopathological problems. Therefore, in the present study we aimed to investigate
whether there is any association between work family conflicts and resilience with selfcompassion
among Iranian nurses.
Methods: This research is a descriptive-correlation study. The participants were 143 nurses
who were selected from Shiraz private hospitals by random sampling method. The sample
size was calculated using Cochran formula Data was collected by the use of a validated,
well-structured, self-administered questionnaire which had open-ended questions related to
work-family conflicts, resilience, and self-compassion. The artificial neural networks model
and Spearman correlation tests were used to analyze the data.
Results: The mean ±SD scores of work-family conflict, resilience and self-compassion for
the nurses were obtained 4.56±1.1986 of 5, 4.38± 1.2032, and 4.73 ±1.0967, respectively.
As it is obvious the self-compassion exhibited the highest score. Moreover, artificial neural
network analysis showed that work-family conflict and resilience positively affected selfcompassion
by 31% and 69%, respectively.
Conclusions: Based on the findings, nurses who have the self-compassion have better
psychological adjustment to endure daily stresses and problems and resolve their familywork
conflicts. Thus, the increase of self-compassion can serve as an effective factor in
improving the clinical performance and productivity of nurses.
عنوان نشريه :
مديريت پرستاري