عنوان مقاله :
تاثير مداخله آموزشي مبتني بر رويكرد فرايند عمل بهداشتي بر مهارتهاي فرزند پروري مادران دانش آموزان دختر مشهد در سال1395
پديد آورندگان :
خاكشورقره سو، زهره دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده بهداشت، مشهد , قليان اول، مهدي دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده بهداشت، مشهد , اسماعيلي، حبيب اله دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده بهداشت، مشهد , واحديان شاهرودي، محمد دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده بهداشت، مشهد , لعل منفرد، الهه دانشگاه علوم پزشكي شهيدبهشتي - دانشكده بهداشت، تهران
كليدواژه :
آموزش , رويكرد فرايند عمل بهداشتي , مهارت فرزند , دانش آموزان دختر
چكيده فارسي :
فرزند پروري فعاليت پيچيده اي شامل روش ها و رفتارهاي ويژه است كه بطور مجزا يا در تعامل با يكديگر بررشد كودك تاثير مي گذارد. هدف از اين پژوهش، تعيين اثر مداخله آموزشي مبتني بر رويكرد فرايند عمل بهداشتي برمهارتهاي فرزند پروري مادران دانش آموزان دختر مشهد بود.
روش بررسي: پژوهش حاضر مطالعه اي نيمه تجربي است كه بر روي 100 مادر(50 نفرآزمون و 50 نفركنترل) داراي فرزند دختر13-10 سال در مشهد به روش خوشه اي چند مرحله اي در سال 1395 انجام گرديد. ابزار گردآوري داده هاپرسشنامه مبتني برمدل رويكرد فرايند عمل بهداشتي به همراه سؤالات جمعيتشناختي بود كه پس از تأييد روايي محتوايي و پايايي، قبل و 2 ماه بعد از مداخله تكميل شد. تحليل دادهها با استفاده از نرمافزار16 SPSSو آزمونهاي توصيفي (فراواني و درصد، ميانگين و انحراف معيار) و آزمونهاي تحليلي (من ويتني و ويلكاكسون) در سطح معناداري 05/0 انجام شد.
يافته ها: آزمون كاي دو نشان داد كه بين گروه آزمون و كنترل از نظرگروه سني، تعداد اعضاي خانوار، سطح تحصيلات مادر و همسران آنها و شغل مادر و همسران آنها تفاوت آماري معني داري وجود نداشت. براساس آزمون من ويتني تنها در سازه عمل برنامه ريزي شده بين دوگروه آزمون وكنترل قبل از مداخله تفاوت آماري معني دار وجود داشت (01/0P=و 57/2Z=) همچنين دوماه بعد از مداخله در همه سازه ها اختلاف بين دوگروه معني دارگزارش گرديد.
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش مداخله آموزشي كه بر اساس سازه هاي مدل رويكرد فرايند عمل بهداشتي طراحي شده بود، تاثير مثبتي در مهارت هاي فرزند پروري مادران داشته است.
چكيده لاتين :
Introduction: Parenting is a complex activity, which includes special procedures and behaviors
that affect the child's growth. The aim of this study was to determine the effect of educational
intervention based on the health action process approach on the parenting skills of girl students’
mothers in Mashhad.
Methods: This was a quasi-experimental study conducted on 100 mothers (50 test and 50 control),
who had 10-13 year-old girls. Mothers were selected using cluster sampling method. Data were
collected by a questionnaire designed based on the Health Action Process Approach. The
questionnaire also contained the demographic questions and its validity and reliable were completed
before and 2 months after the intervention. After completing the questionnaires, data were analyzed
by SPSS 16 and descriptive and analytical tests (Mann-Whitney and Wilcoxon) at the significance
level of 0.05.
Results: The Chi-square test showed no statistically significant difference between the
experimental and control groups in terms of family size, mothers' age category, level of education,
and job. The Mann-Whitney test showed that significant difference existed between the
experimental and control groups before intervention )P=0.01Z=2.57( only with regard to action
planning. Moreover, two months after the intervention, significant differences were observed
between the two groups in all constructs.
Conclusion: According to the results, the educational intervention based on the structures of the
health action process approach can have a positive impact on mother's parenting skills
عنوان نشريه :
طلوع بهداشت