تعديل نامتقارن اندازه دولت و توليد با هدف آزمون مجدد قانون واگنر در اقتصاد ايران

Asymmetric adjustment in order to re-examine the size of government and production of Wagner's law in Iran

با استناد به مطالعات اخير در نظر گرفتن رابطه خطي بين توليد و مخارج مي‌تواند نتايج گمراه‌كننده‌اي به همراه داشته باشد. ازاين‌رو اين پژوهش باهدف بررسي تعديل نامتقارن اندازه دولت و توليد در اقتصاد ايران، با استفاده از داده‌هاي فصلي دوره زماني 1396-1369 و با بكار گيري مدل غيرخطي تصحيح خطاي برداري آستانه‌اي به آزمون مجدد قانون واگنر در ايران مي‌پردازد. نتايج تحقيق حاكي از تائيد قانون واگنر براي اقتصاد ايران بوده ولي در مسير عليت بين توليد ناخالص داخلي و اندازه بخش عمومي عدم تقارن وجود دارد بدين‌صورت كه قانون واگنر در رژيم نرمال (رژيم با شوك‌هاي كاهشي) و در رژيم كرانه‌اي (رژيم با شوك‌هاي افزايشي) برقرار است. همچنين در صورت انحراف از تعادل بلندمدت، در رژيم دوم نسبت به رژيم اول، قانون واگنر سريع‌تر برقرارشده است.

Referring to recent studies, considering the linear relationship between production and spending can lead to misleading results. Therefore, this study aimed at examining the asymmetric adjustment of government size and production in the Iranian economy, using the seasonal data of the 1969-1996 period and applying threshold vector error correction model (TVECM) to re-examining Wagner's law in Iran. The results of the study indicate that Wagner's law is valid for Iran's economy but there is a causal relationship between GDP and government (ratio of government expenditure to gross domestic product), since Wagner's law in the normal regime (a regime with shrinking shocks) and in the regime of boundaries (the regime with incremental shocks) Is established. In the case of a deviation from the long-run equilibrium, in the second regime, the Wagner's law is faster than the first regime, and, moreover.