عنوان مقاله :
ارتباط رضايت زناشويي با رفتارهاي خودمراقبتي در افراد مبتلا به نارسايي قلبي مزمن
عنوان به زبان ديگر :
Relationship of marital satisfaction and self-care behavior in people with
پديد آورندگان :
نويد حميدي، مژده دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پرستاري و مامايي - دپارتمان داخلي جراحي و علوم پايه، ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان , صالحي، تهمينه دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات مراقبت هاي پرستاري، ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان , رنجبر، هادي دانشگاه علوم پزشكي ايران - پژوهشكده پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي - مركز تحقيقات بهداشت روان، ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان , علي پور، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي - مركز تحقيقات مراقبت هاي پرستاري، ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان
كليدواژه :
نارسايي قلبي مزمن , خودمراقبتي , رضايت زناشويي
چكيده فارسي :
هدف. اين پژوهش با هدف بررسي ارتباط رضايت زناشويي و رفتارهاي خودمراقبتي در افراد مبتلا به نارسايي قلبي مزمن در بيمارستانهاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي تهران انجام شد
زمينه. نارسايي قلبي مزمن يكي از مشكلات مهم مربوط به سلامتي است كه هزينه هاي سنگيني بر جامعه و خانواده بيماران تحميل ميكند. خودمراقبتي از جمله كليديترين عوامل مديريت بيماري است كه از حمايت اجتماعي تاثير مي پذيرد. بيمار بالاترين سطح حمايت اجتماعي را از خانواده دريافت ميكند.
روش كار. در اين مطالعه، 251 بيمار واجد شرايط ورود به مطالعه، به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ با دامنه نمرات بين 47 تا 235 كه نمره بيشتر نشاندهنده رضايت بيشتر است؛ و پرسشنامه رفتارهاي خودمراقبتي بيماران با نارسايي قلبي با محدوده نمرات بين 12تا 60 دارد كه نمره كمتر به معناي خودمراقبتي بهتر است، استفاده شدند. داده ها با استفاده از آزمونهاي آمار توصيفي و استنباطي در نرم افزار SPSS نسخه 16 تحليل شدند.
يافته ها. ميانگين نمره رضايت زناشويي در اين مطالعه، 145/60 با انحراف معيار 41/98 بود و 46/9 درصد نمونه ها رضايت زناشويي نسبي داشتند. ميانگين نمره خودمراقبتي در اين مطالعه، 34/50 با انحراف معيار 12/24 بود و 41/2 درصد نمونه ها خودمراقبتي مناسب داشتند. بين رضايت زناشويي و خودمراقبتي، ارتباط معني دار وجود داشت.
نتيجه گيري. با توجه به ارتباط بين رضايت زناشويي و رفتارهاي خودمراقبتي و نظر به اينكه بيشتر بيماران مورد پژوهش رضايت زناشويي نسبي داشتند، توصيه ميشود عوامل موثر بر ارتقاي اين مولفه بيشتر مورد بررسي و توجه قرار گيرد و با حمايت و آموزش بيماران و خانواده هاي آنها در جهت افزايش رضايت زناشويي و بهبود رفتارهاي خودمراقبتي اقدام شود.
چكيده لاتين :
Aim. This study was conducted to examine the relationship of marital satisfaction and self-care behavior in people with chronic heart failure
Background. Chronic heart failure is one of the most important problems in public health and it would impose heavy costs on society and family. Self-care plays an important role in managing heart failure and can be influenced by social support. The patients receive the highest level of social support from their families.
Method. In this descriptive study, 251 patients were selected by convenience sampling method. The instruments were Enrich marital satisfaction questionnaire, and The European Heart Failure Self-care Behavior (EHFSCB). Collected data were analyzed in SPSS version 16 using descriptive and inferential statistics.
Findings. The results showed that 58.8 percent of participants were male, with a mean age of 59.66 years. The mean score of marital satisfaction was 145.6±41.98. Most participants (46.9 percent) had partial marital satisfaction. The mean score of self-care was 34.5±12.24 and most participants (41.2 percent) reported good self-care. There was a statistically significant negative correlation between the marital satisfaction and self-care scores.
Conclusion. Due to the positive effect of self-care behaviors on marital satisfaction and because most people with chronic heart failure have partial marital satisfaction, it is recommended to study factors influencing these components. It is suggested to support and teach patients and their families in order to improve marital satisfaction and promote self-care behaviors in these patients.
عنوان نشريه :
پرستاري قلب و عروق