عنوان مقاله :
همبستگي تنيدگي اخلاقي با رفتار مراقبتي پرستاران بخش‌هاي مراقبت ويژه‌ي بيمارستان‌هاي شهر بندرعباس در سال 1396 تا 1397
عنوان به زبان ديگر :
The correlation between Moral Distress and Caring Behaviors of Nurses in Intensive Care Units of Bandar Abbas Hospitals in 2018
پديد آورندگان :
محمودزاده، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - علوم پزشكي تهران - دانشكده ي پرستاري و مامايي , اشك تراب، طاهره دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - علوم پزشكي تهران - دانشكده ي پرستاري و مامايي - گروه مديريت , ناييني، محمدكاظم دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - علوم پزشكي تهران - دانشكده ي پرستاري و مامايي - گروه آمار زيستي
كليدواژه :
پرستاران , تنيدگي اخلاقي , رفتار مراقبتي
چكيده فارسي :
يكي از معضلات اخلاقي شايع در حرفه‌ي پرستاري، تنيدگي اخلاقي است كه باعث ناراحتي و مانع از عملكرد صحيح اخلاقي پرستاران، علي‌رغم داشتن دانش كافي و لازم، مي‌شود. از يك سو، تنيدگي اخلاقي، موجب اختلال در ارتباط پرستار و بيمار و كيفيت ارائه‌ي مراقبت مي‌گردد و از سوي ديگر، رفتارهاي مراقبتي در بهبود كيفيت مراقبت و احساس امنيت در بيماران نقش دارد. مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين همبستگي تنيدگي اخلاقي با رفتار مراقبتي پرستاران بخش‌هاي مراقبت ويژه‌ي بيمارستان‌هاي شهر بندرعباس در سال 1396تا1397 انجام گرفت. اين پژوهش، مطالعه‌اي توصيفي از نوع همبستگي است كه بر روي 173 پرستار شاغل در بخش‌هاي مراقبت ويژه‌ي (آي‌سي‌يو و اِن‌آي‌سي‌يو) بيمارستان‌هاي شهر بندرعباس، به روش تمام‌شماري، انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسش‌نامه‌ي اطلاعات جمعيت‌شناسي، مقياس تنيدگي اخلاقي پرستاران بخش مراقبت ويژه و سياهه‌ي رفتار مراقبتي پرستار بود. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 20 استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميزان تنيدگي اخلاقي در پرستاران بخش مراقبت ويژه، در محدوده‌ي متوسط قرار داشت (0/81±1/75 از 4 نمره)؛ همچنين، ميانگين نمره‌ي رفتار مراقبتي پرستاران 0/48±5/28 از 6 نمره بود كه در سطحي پذيرفتني است. بين تنيدگي اخلاقي و رفتار مراقبتي، ارتباط منفي معني‌دار وجود داشت (0/150 - =r و 0/049P=). با توجه به اهميت تنيدگي اخلاقي در پرستاران، به دليل پيامدهاي آن در آنان و بيماران و همچنين، نقش رفتار مراقبتي در بهبود كيفيت مراقبت و رضايتمندي بيماران، آشنايي بيشتر و ارائه‌ي راهكارهايي براي مقابله و كاهش تنيدگي اخلاقي و بهبود رفتار مراقبتي پرستاران، ضروري به نظر مي‌رسد
چكيده لاتين :
One of the most common ethical issues in nursing profession is moral distress which causes discomfort and impedes nurses proper moral performance, despite having sufficient knowledge. Moral distress disturbs the
relationship between nurse and patient which leads to the decreased quality of care. Caring behaviors greatly
contribute to improving the quality of care and patient safety. The present study aimed to determine the
correlation between moral distress and caring behaviors of nurses in intensive care units of Bandar Abbas
hospitals in 2018. This was a descriptive correlational study that was performed on 173 nurses working in
ICU and NICU departments of Bandar Abbas hospitals. The data collection tools were demographic
information questionnaire, the moral distress scale of nurses of intensive care units, and nursing Caring
Behaviors Inventory. Data were analyzed using IBM SPSS 20. Moral distress in nurses in the intensive care
unit was in the middle range (1.75 ± 0.81 of 4 score). Also, the mean score of nurses' caring behavior was
5.28 ± 0.48 of 6 score which was considered as an acceptable level. There was a significant negative
correlation between moral distress and caring behavior (r = -0.150, P = 0.049). Regarding the importance of
moral distress, as well as the role of caring behaviors in improving the quality of care of nurses and
satisfaction of patients, it seems necessary that nurses get more familiarized with this concept and attempts to
provide solutions for coping and reducing moral distress and improving nurses' caring behaviors.
عنوان نشريه :
اخلاق و تاريخ پزشكي
