اثر دزهاي پايين ممانتين بر سطح سرمي ميانجي‌هاي التهابي در رت‌هاي وابسته به متادون

The Effect of Low Doses of Memantine on Serum Levels of Inflammatory Mediators in Methadone-Dependent Rats

مقدمه: سوء مصرف اپيوئيدها، يكي از معضلات عمده و چالش‌برانگيز بهداشتي با طيف وسيعي از عوارض فيزيكي و رواني در سراسر دنيا شناخته مي‌شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعيين تأثير دزهاي پايين ممانتين بر سطح سرمي ميانجي‌هاي التهابي در رت‌هاي وابسته به متادون بود. روش‌ها: اين مطالعه بر روي 40 رت ويستار نر با وزن350-300 گرم انجام شد. رت‌ها در چهار گروه ده‌تايي قرار گرفتند و در شروع و پايان تحقيق وزن شدند و قند خون ناشتاي آن‌ها به وسيله‌ي گلوكومتر اندازه‌گيري گرديد. در طي 10 روز، گروه اول 5 ميلي‌گرم بر كيلوگرم متادون را به صورت داخل صفاقي دريافت نمود. در گروه‌هاي دوم و سوم به ترتيب هر بار 30 دقيقه قبل از تزريق متادون، 1 و 2 ميلي‌گرم بر كيلوگرم ممانتين به صورت زيرجلدي تزريق شد و گروه آخر نيز نرمال سالين دريافت كرد. در پايان، رت‌ها كشته شدند و سطح سرمي High-sensitivity C-reactive protein (hs-CRP)، Nuclear factor kappa B (NF-кB)، 6-Interleukin (6-IL)، Tumor necrosis factor-α (TNF-α) و پروفايل ليپيدي آنان مورد سنجش قرار گرفت. يافته‌ها: اختلاف معني‌داري بين چهار گروه در ميانگين سطوح (NFκβ (P = 0.040) و (hsCPR (P = 0.020) وجود داشت. بررسي سطح پروفايل ليپيدي نيز تفاوت معني‌داري را در ميانگين سطوح lipoprotein (LDL) (P < 0.001), high-density lipoprotein (HDL) (P = 0.040)lipoprotein (HDL) و تري‌گليسريد (triglyceride (P = 0.030 يا TG بين چهار گروه نشان داد. نتيجه‌گيري: وابستگي به متادون بر سطح ميانجي‌هاي التهابي تأثير مي‌گذارد و ممانتين در دز پايين توانست سطح آن‌ها را كاهش دهد. بنابراين، ممانتين مي‌تواند در رويكرد جامع ضد اعتياد براي درمان بيماران وابسته به اپيوئيد كه تحت درمان نگهدارنده‌ با متادون Methadone maintenance treatment يا (MMT) قرار دارند، مطرح گردد.

Background: Opioid abuse is a major and challenging public health problem with a broad range of physical, mental, and psychiatric consequences worldwide. This study was designed to evaluate the effect of low doses of memantine on serum levels of inflammatory mediators in methadone-dependent rats. Methods: This study was performed on 40 male wistar rats weighing 300-350 grams in four groups (n = 10). The rats were weighed at the beginning and the end of the study, and fasting blood glucose was measured by glucometer. Within 10 days, one group received intraperitoneal methadone 5 mg/kg, two groups received memantine 30 minutes before methadone injection subcutaneously 1 and 2 mg/kg, respectively, and the last group received normal saline. At the end, rats were sacrificed, and serum levels of high-sensitivity C-reactive protein (hsCRP), nuclear factor kappa B (NF-kB), tumor necrosis factor-α (TNF-α), interleukin 6 (IL-6), and lipid profiles were measured. Findings: Thera was a significant difference between the four groups in the mean level of NFκβ (P = 0.040) and hsCPR (P = 0.020). There was a significant difference between lipid profiles in mean levels of low-density lipoprotein (LDL) (P < 0.001), high-density lipoprotein (HDL) (P = 0.040), and triglyceride (P = 0.030). Conclusion: Our results showed that dependence on methadone affects the level of inflammatory mediators, and memantine could reduce these levels. Therefore, memantine can be considered as a new anti-addiction approach in the treatment of opioid-dependent patients who are on methadone maintenance treatment (MMT)