هايپوترمي و سكته مغزي: مزايا و معايب

مقدمه: سكته مغزي يكي از علل اصلي مرگ و مير در سرتاسر جهان است. بازماندگان سكته مغزي، از درد و انواع معلوليت‌هاي جسمي و همچنين اختلالات خلقي مانند افسردگي رنج مي‌برند. بيش از 25 درصد از بازماندگان سكته مغزي به‌طور دايم از كارافتاده و استقلال انجام فعاليت‌هاي روزمره را از دست مي‌دهند، به اين ترتيب درمان مؤثر ضروري است. براي مدت طولاني، محققان سعي در پيدا كردن راه‌هاي كاهش آسيب مغزي پس از سكته مغزي نموده‌اند. تلاش جهت پيدا كردن راه‌هاي دارويي باوجود سرمايه‌گذاري عظيم اقتصادي با شكست مواجه شده است. علاوه بر درمان‌هاي دارويي، توان‌بخشي سكته مغزي نيز مهم است. اين احتمال وجود دارد كه تغييرات مولكولي براي بهبود خودبخودي حياتي باشند. هدف از اين مطالعه سيستماتيك، ارزيابي اثربخشي هايپوترمي براي كاهش مرگ‌ومير و ناتواني پس از سكته مغزي بود. اين يك تحقيق كمي براي دستيابي به اهداف با استفاده از تجزيه و تحليل مطالعات قبلي است. نتيجه‌گيري: كارهاي تجربي و مشاهدات باليني، ارتباط بين دما و آسيب مغز در سكته ‌مغزي را نشان داده‌اند؛ به طوري كه سكته مغزي همراه با تب با افزايش قابل‌توجه در مرگ‌ومير همراه است. جلوگيري از افزايش درجه حرارت در مراحل اوليه سكته مغزي توصيه شده است. درحالي‌كه توان‌بخشي سكته مغزي مفيد است، دستاوردهاي قابل‌توجه در ساعات و روزهاي اول پس از سكته مغزي رخ‌ مي‌دهد. درك نقش محافظتي هايپوترمي ممكن است تلاش براي كاهش آسيب‌هاي مغزي پس از سكته مغزي را بهبود بخشد.

Introduction: Stroke is one of the main causes of mortality worldwide. Stroke survivors suffer from pain and a variety of physical disabilities as well as mood disorders, such as depression. More than 25% of s troke survivors permanently disabled and lose daily independence activities; thus, effective treatment is essential. For a long time, researchers have tried to find ways to reduce the brain damage following s troke. Trying to find Pharmaceutical ways in spite of the huge economic inves tment has failed. In addition to pharmacological treatments, rehabilitation of s troke is important. It is likely that molecular changes are crucial for spontaneous recovery. The purpose of this sys tematic review was to evaluate the effectiveness of hypothermia for reducing mortality and morbidity after s troke. This is a quantitative research to achieve the objectives using of the previous s tudy analysis. Conclusion: Empirical work and clinical observation have shown the relationship between temperature and brain damage in s troke; in which s troke with fever is associated with a significant increase in mortality. Prevention of temperatures rising in the early s tages of s troke has been advised. Although s troke rehabilitation is beneficial, significant achievements occurs within the firs t hours and days after the s troke. Unders tanding of the protective role of hypothermia may improve the efforts to reduce the brain injuries following s troke.