نقش ميانجيگري ساختار سازماني در ارتباط بين فرهنگ سازماني و تعهد سازماني در ادارات آموزش و پرورش كرمانشاه

اين پژوهش با هدف بررسي ارتباط بين فرهنگ سازماني وتعهد سازماني با نقش واسطه اي ساختار سازماني درادارات آموزش وپرورش شهرستان كرمانشاه انجام گرفت. جامعه آماري تحقيق شامل110نفراز كاركنان شاغل در اداره آموزش وپرورش ناحبه1 شهركرمانشاه بود كه با استفاده از فرمول كوكران 85 نفر بعنوان نمونه انتخاب شد. گردآوري داده ها به وسيله 3 پرسشنامه ها استاندارد «تعهد سازماني، فرهنگ سازماني، و ساختار سازماني، انجام شد. تجزيه تحليل داده ها در دوبخش بوسيله آمار توصيفي(فراواني،فراواني درصد، ميانگين، انحراف معيار) و استنباطي (ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون خطي ساده، چندگانه، و تكنيك مدل معادلات ساختاري) با استفاده از نرم افزارهاي Excel و SPSS 22 و ليزرل تجزيه و تحليل انجام شد تاثير بين فرهنگ ماموريتي و تعهد سازماني با توجه به نقش واسطه اي ساختار سازماني در اداره آموزش پرورش شهرستان كرمانشاه برابر 0.613 بوده و سطح معناداري ان برابر 0.033 و كمتر از 0.05 است لذا مي توان نتيجه گرفت كه بين فرهنگ ماموريتي و تعهد سازماني با توجه به نقش واسطه اي ساختار سازماني در اداره آموزش پرورش شهرستان كرمانشاه رابطه وجود دارد نتايج پژوهش نشان داد كه فرهنگ سازماني و تعهد سازماني با نقش واسطه اي ساختار سازماني ارتباط معناداري دارند و هر سه متغيير بر فرآيند سازمان و در نتيجه عملكرد كاركنان در سازمان نقش آفريني مي‌نمايند.

this article has no abstract