بررسي ريسك ‌فاكتورهاي ارگونوميك محيط كار و رابطه آن با خود كارآمدي و عملكرد شغلي كاركنان يك صنعت غذايي

Study of Risk Factors of Ergonomic Work Environment and Its Relation with Self-Efficacy and Job Performance of Employees of A Food Industry

زمينه و هدف: كاركنان بخش صنعت به‌ ويژه صنايع غذايي به دليل ماهيت كار خود با مشكلات فراواني روبه‌رو هستند. پوسچر نامناسب به‌عنوان يكي از ريسك‌فاكتورهاي اختلالات اسكلتي و عضلاني شناخته ‌شده اسـت. اختلالات اسكلتي-عضلاني بر عملكرد و خودكارآمدي كاركنان بخش صنعت تأثيرگذار است. در اين مطالعه به بررسي ريسك‌فاكتورهاي ارگونوميكي محيط كار و رابطه آن با خودكارآمدي و عملكرد شغلي پرداخته شده است. روش­ كار: با استفاده از جدول مورگان و همچنين در نظر گرفتن ملاحظات ناشي از افت نمونه در نهايت 202 نفر به‌عنوان گروه نمونه تحقيق (قابل استفاده) و به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه‌هاي عملكرد شغلي پاترسون، خودكارآمدي عمومي شرر و پرسش‌نامه نقشه بدن با مقياس پنج‌درجه‌اي براي ارزيابي اختلالات اسكلتي-عضلاني و همچنين روش شاخص كليدي KIM بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 19 تحليل شد. يافته ها: تفاوت معناداري بين سطح ريسك ابتلا به اختلالات اسكلتي- عضلاني با شيوع اختلالات اسكلتي-عضلاني در اغلب نواحي بدن كاركنان وجود داشت. بيشترين شيوع اختلالات اسكلتي-عضلاني در ناحيه تحتاني پشت مشاهده شد. تفاوت معناداري بين سطح ريسك ابتلا به اختلالات اسكلتي عضلاني با عملكرد شغلي در واحد توليد ديده شد. نتيجه گيري: نتايج نشان‌دهنده نقش خودكارآمدي در جلوگيري از رفتارهايي است كه منجر به تشديد اختلالات اسكلتي- عضلاني مي‌شود. اين موضوع در نهايت در عملكرد شغلي آنها نمود پيدا خواهد كرد و هم خودِ فرد و هم سازمان ذي‌نفع آن خواهند بود. همچنين به‌كارگيري كاركنان با خودكار آمدي بالا مي‌تواند عملكرد و بهره‌وري كار را بالابرده و به روند بهتر توليد كمك كند.

Background and Objectives: The employees of an industrial sector, especially the food industry, tackle many problems due to their type of job . Among these staff, non-standard working postures is known as a risk factor for musculoskeletal disorders. Musculoskeletal disorders affect the function and self-efficacy of these people and ultimately leads to a reduction in their performance. Therefore, in this case, research entitled: Study of risk factors of the ergonomic work environment and its relation with self-efficacy and job performance of employees of the food industry has been done. Methods: A total of 202 people were selected as the sample group using a random sampling method. Then they completed the research questionnaires. The research tools consisted of Paterson's job performance questionnaire, Scherer general self-efficacy, Key Indicator method and a five-point body map questionnaire for assessing body organs discomfort and prevalence. Data was analyzed using SPSS 19. Results: There was a significant difference between the level of risk of musculoskeletal disorders and their job performance and between the risk of musculoskeletal disorders and the prevalence of musculoskeletal disorders. The lower back showed the highest prevalence of musculoskeletal disorders. There was a significant difference between the levels of risk of musculoskeletal disorders with job performance and also between musculoskeletal disorders with job performance and self-efficacy. The results showed a positive and significant relationship between job performance and self-efficacy. Conclusion: The results indicated the role of self-efficacy in preventing behaviors that lead to exacerbation of musculoskeletal disorders. This will ultimately be reflected in their job performance and both the individual and the organization concerned. Also, employing high self-efficacy staff can improve work performance and productivity and contribute to better production processes.