خودكارامدي جنسي و پيشگويي‌كننده‌هاي آن در زنان مبتلا به Multiple Sclerosis

Sexual Self-Efficacy and its Predictor Factors in Women with Multiple Sclerosis

مقدمه: با توجه به شيوع بالاي مشكلات جنسي در زنان مبتلا به (Multiple sclerosis (MS، خودكارامدي جنسي به عنوان يك متغير تأثيرگذار، نقش مهمي در سلامت جنسي و كيفيت زندگي جنسي اين زنان ايفا مي‌كند. پژوهش حاضر با هدف تعيين پيشگويي‌كننده‌هاي خودكارامدي جنسي در زنان مبتلا به MS انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي بود كه در آن 200 زن مبتلا به بيماري MS با نمره‌ي شدت ناتواني كمتر از 7 بر اساس معيار وضعيت ناتواني گسترده (Expanded Disability Status Scale يا EDSS) در سال 1397 شركت نمودند. نمونه‌هاي مورد نظر از انجمن MS ايران در تهران به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع‌آوري اطلاعات و سنجش پيشگويي‌كننده‌هاي خودكارامدي جنسي در زنان مبتلا به MS، از پرسش‌نامه‌هاي استاندارد مرتبط استفاده گرديد. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمون‌هاي Independent t، ANOVA، همبستگي Pearson و Multiple linear regression در نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سني شركت‌كنندگان 22/5 ± 33/36 سال و ميانگين نمره‌ي خودكارامدي جنسي آن‌ها 7/27 ± 16/54 بود. با وارد كردن متغيرهاي معني‌دار حاصل از سنجش ارتباط هر يك از متغيرها به صورت تكي با نمره‌ي خودكارامدي جنسي در مدل Multiple linear regression جهت كنترل مخدوش‌كننده‌ها و سنجش اثر هم‌زمان آن‌ها، مشخص گرديد كه متغيرهاي اختلال عملكرد جنسي (0/001= P)، اضطراب (0/024 = P)، استرس (0/006 = P) و تعداد دفعات برقراري رابطه‌ي جنسي (0/013 = P)، پيشگويي‌كننده‌هاي نهايي خودكارامدي جنسي در زنان مبتلا به MS بود. نتيجه‌گيري: اختلال عملكرد جنسي، اضطراب، استرس و تعداد دفعات برقراري رابطه‌ي جنسي، پيشگويي‌كننده‌هاي خودكارامدي جنسي در زنان مبتلا به MS مي‌باشد. بنابراين، در نظر گرفتن متغيرهاي مذكور در روند درمان اين بيماران، مي‌تواند به ارتقاي خودكارامدي جنسي و توانمندسازي آنان در زندگي جنسي كمك نمايد.

Background: Sexual problems are prevalent in women with multiple sclerosis (MS), and sexual self-efficacy as an effective variable plays an important role in sexual health and sexual quality of life of these women. The aim of this study was to determine the predictors of sexual self-efficacy in women with multiple sclerosis. Methods: This descriptive analytical study was conducted in Tehran, Iran, with participation of 200 women with MS, who referred to the Iranian MS society, had Expanded Disability Status Scale (EDSS) ≥ 7, and met the inclusion criteria in year 2019; they were selected using convenience sampling method. For data collection and assess the predictor factors of sexual self-efficacy in women with MS, related standard questionnaires were used. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient, t-test, one-way ANOVA, and multiple linear regression model via SPSS software. Findings: The mean age of participants was 36.33 ± 5.22 years, and the mean score of sexual self-efficacy was 16.54 ± 7.27. After entering the significant variables derived from measuring the relationship between each variable individually with the score of sexual self-efficacy in multiple linear regression model for controlling confounders, sexual dysfunction (P = 0.001), anxiety (P = 0.024), stress (P = 0.006), and the number of sexual intercourse (P = 0.013) were significantly predictor factors of sexual self-efficacy in women with MS. Conclusion: The sexual dysfunction, anxiety, stress, and the number of sexual intercourse significantly predicted sexual self-efficacy in women with MS. Therefore, considering these factors in the treatment process of these patients can help to promote sexual self-efficacy and empower them in sexual life.