اثر عصاره گل گياه گز (T.dioica) بر تغييرات هيستومورفومتري ناشي از تيواستاميد در موش صحرايي

The Effect of Hydroalcoholic Extract of Tamarix dioica Flower on Thioacetamide - Induced Histomorphological Changes in Rats

با توجه به اينكه گياه تاماريكس ديوكا اثرات ضد باكتري، آنتي‌اكسيدان و ضد قارچ دارد، پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر عصاره هيدروالكلي گل گياه تاماريكس ديوكا بر تغييرات بافتي ناشي از تيواستاميد انجام شد. روش بررسي: سي سر موش صحرايي نر در سه گروه كنترل (نرمال سالين)، كنترل منفي (تيواستاميد با دوز 50 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) و گروه دريافت‌كننده تيواستاميد و عصاره تاماريكس ديوكارا (Tamarix dioica) (دوز 200 ميلي‌گرم بر كيلوگرم) تقسيم شدند. گروه سوم عصاره هيدروالكلي تاماريكس ديوكارا را به مدت دو هفته قبل از تجويز و دو هفته پس از تزريق تيواستاميد به صورت خوراكي دريافت كرد. گروه شاهد سالم و گروه كنترل منفي نيز سرم فيزيولوژي را دريافت نمودند. در پايان آزمايش به منظور اندازه‌گيري آنزيم‌هاي كبدي آسپارتات ترانس آمينار (AST: Aspartate Aminotransferase) و آلانين ترانس آميناز (ALT: Alanine Aminotransferase)‌، نيتروژن اوره خون (BUN: Blood Urea Nitrogen) و كراتينين، از قلب رت‌ها خون‌گيري به عمل آمد. پس از آسان‌كشي، نمونه‌هاي بافتي پس از رنگ‌آميزي با هماتوكسيلين- ائوزين با استفاده از ميكروسكوپ بررسي شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون آماري آنوواي يك طرفه ارزيابي گرديدند. (p < 0.05) به عنوان سطح معناداري در نظر گرفته شد. يافته‌ها: سطح آنزيم‌هاي كبدي پس از تجويز تيواستاميد به طور معناداري افزايش يافت. تجويز عصاره تاماريكس ديوكا، سطح آنزيم‌هاي كبدي AST و ALT را به طور معناداري نسبت به گروه كنترل منفي كاهش داد(p < 0.05) همچنين تيمار با عصاره تاماريكس ديوكا، سطح BUN و كراتينين را به‌ طور معناداري نسبت به گروه كنترل منفي كاهش داد(p < 0.05) در بررسي هيستومورفومتري كبد، نكروز و تغييرات چربي در گروه تحت درمان با تاماريكس ديوكا نسبت به گروه كنترل منفي كمتر بود. در بررسي هيستوپاتولوژي كليه نيز علائم آسيب كليوي در گروه تحت درمان كمتر بود. نتيجه‌گيري: عصاره هيدروالكلي تاماريكس ديوكا آسيب كبدي و كليوي ناشي از تيواستاميد را كاهش مي‌دهد.

The present experimental study was aimed to investigate the effect of T. dioica flower hydroalcoholic extract on thioacetamide induced histopathological changes. Methods: Thirty adult male Wistar rats, were randomly divided into three groups of control (normal saline); negative control (thioacetamide 50 mg/kg) and group that received thioacetamide and T. dioica flower extract (200 mg/kg). The third group received the T. dioica flowers extract two weeks before the injection of thioacetamide and two weeks after the injection of thioacetamide. The healthy control group and the negative control group received normal saline. At the end of the experiment, blood samples, were obtained from the heart to determine lever enzymes aspartate aminotransferase (AST), alanine amino transaminase (ALT), blood urea nitrogen (BUN), and creatinine. After euthanasia, tissue samples, were examined using a light microscope after staining with haematoxylin-eosin. Data were analyzed by one-way ANOVA statistical test. Statistical significance was considered as p < 0.05. Results: The levels of serum liver enzyme, were significantly increased after the administration of thioacetamide. The administration of T. dioica extract significantly decreased serum ALT and AST levels compared to the negative control group (p < 0.05). Moreover, treatment with T. dioica extract significantly reduced serum BUN and creatinine levels compared to the negative control group (p < 0.05). In the histomorphometric investigation of liver, the fatty change and necrosis was lower in the T. dioica – treated group compared to the negative control group (p < 0.05). Renal histopathological examination also revealed lower kidney damage compared to the group treated with thioacetamide. Conclusion: hydro-alcoholic extract of T. dioica flowers can reduce thioacetamide induced liver and kidney injury.