زبان، موسيقي و مغز

مقدمه: دانشمندان در طول قرن‌هاي گذشته تلاش كرده‌اند تا بفهمند مغز چگونه زبان را فرا مي‌گيرد. تا سال 1980 مطالعه درباره رابطه مغز و زبان بر اساس مطالعه آسيب‌هاي مغزي انسان بوده است. اما از سال 1980 روش‌هاي مطالعه علوم اعصاب بسيار بهبود يافته است. بحثي وجود دارد كه تركيب يا ادراك زبان و موسيقي در كجاي مغز صورت مي‌گيرد، يا اينكه هر كدام از نيمكره‌هاي مغزي چه نقشي را در فرايندهاي زبان و موسيقي به عهده دارند و با وجود كشفيات و يافته‌هاي فراوان هنوز به جواب قطعي نرسيده است. كودك از همان ابتدا قادر به شنيدن صداها است. اين صداها در ابتدا خام و بي‌معني است و به‌تدريج با تعامل كودك با محيط يادگيري زبان آغاز مي‌گردد. زبان مثل موسيقي، الگوهاي ريتميك قدرتمندي دارد. زمان‌بندي هجاها به شنونده كمك مي‌كند يك صدا را از ديگري تشخيص دهد و بفهمد ديگري چه مي‌گويد. توانايي تشخيص تفاوت در صداها كمك مي‌كند نوزادان صحبت كنند. مطالعات زيادي نشان داده‌اند كه نواحي پردازشي و ادراكي موسيقي با نواحي درگير در درك و دريافت زباني همپوشاني دارند. بنابراين بين تمرين و مهارت يافتن در موسيقي با قابليت‌هاي شناختي همچون زبان ارتباط مثبتي وجود دارد. تقويت طولاني‌مدت اين رابطه توانمندي‌هاي شناختي ديگري به غير از موسيقي را ايجاد مي‌كند. نتيجه‌‌گيري: موسيقي نواحي بسياري را در مغز علاوه بر قشر شنوايي مغز تحريك مي‌كند كه با بسياري از مناطق پردازش زباني مثل نواحي پيشاني -گيجگاهي چپ همپوشاني دارند. نحو جملات موسيقايي در همان مناطقي پردازش مي‌شود كه نحو جملات زباني پردازش مي‌شوند.

Introduction: Over the last centuries, scientists have been trying to figure out how the brain is learning the language. By 1980, the study of brain-language relationships was based on the study of human brain damage. But since 1980, neuroscience methods have greatly improved. There is controversy about where music, composition, or the perception of language and music are in the brain, or whether each of the cerebral hemispheres plays a role in language and music processes and despite the many discoveries and findings, there is s till no definite answer. From the very beginning, the child is able to hear the sounds. These sounds are initially raw and pointless and gradually begin with the child’s interaction with the language learning environment. Language like music has powerful rhythm patterns. The syllable timing helps the listener to recognize a sound from another and to understand what the other says. The ability to recognize the difference in sounds helps babies to speak. Many studies have sugges ted that the processing and perceptual regions of music overlap with the areas involved in comprehension and linguistic comprehension. Furthermore, there is a positive relationship between the practice and skill in musical and cognitive abilities, such as language. Longterm reinforcement of this relationship creates new cognitive abilities other than music. Conclusion: Music stimulates many areas in the brain in addition to the cerebral cortex, which overlap with many linguistic processing areas, such as the left temporal region. The syntax of musical sentences is processed in the same regions where the syntax of linguistic sentences is processed.