تاثير استرس دوران بارداري بر حافظه و يادگيري فرزندان و راهكارهاي مقابله با آن

مقدمه: استرس دوران بارداري عاملي مهم است كه بر رشد و عملكرد مغز تأثير مي‌گذارد. مطالعات فراوان نشان داده‌اند كه استرس دوران بارداري باعث ايجاد اختلال در حافظه و يادگيري فرزندان مي‌گردد. استرس دوران بارداري با فعال كردن بيش از حد محور HPA، فعاليت انتقال‌دهنده‌هاي عصبي مثل نورآدرنالين، دوپامين و سروتونين را تغيير مي‌دهد. علاوه بر اين استرس دوران بارداري مقادير پروتئين‌هاي مختلف هيپوكامپ درگير در يادگيري و حافظه و تقويت طولاني‌مدت مانند فاكتور نوروتروفيك مشتق شده از مغز، كلسيم/كالمودولين وابسته به پروتئين كيناز 2، postsynaptic density protein 95 و cAMP response element-binding protein را كاهش مي‌دهد. به نظر مي‌رسد كه ورزش كردن، غني‌سازي محيط و آنتي‌اكسيدان‌ها مي‌توانند نقص يادگيري و حافظه ناشي از استرس دوران بارداري در فرزندان را بهبود بخشند. نتيجه‌گيري: مداخلات براي محافظت از فرزندان در برابر استرس براي حفظ توانايي‌هاي شناختي آن‌ها بسيار مهم است.

Introduction: The prenatal s tress is a key factor which affects the growth and function of the brain. Several studies have shown that prenatal s tress induces deficits in learning and memory of the offspring. The prenatal s tress alters the activity of neurotransmitters, such as noradrenaline, dopamine and serotonin, via over-activation of the hypothalamic–pituitary– adrenal axis. In addition, the prenatal s tress reduces the values of various hippocampal proteins involved in learning and memory and long-term potentiation, like brain-derived neurotrophic factor, Ca2+/calmodulin dependent protein kinase II, postsynaptic density protein 95, and cAMP response element-binding protein. It seems that exercise, environmental enrichment, and antioxidants could improve learning and memory deficits induced by the prenatal s tress in offspring. Conclusion: Interventions to protect the offspring against stress is crucial to preserve their cognitive abilities.