ارتباط خودپنداره جنسي با پريشاني جنسي در زنان متاهل مبتلا به مولتيپل‌اسكلروزيس مراجعه‌كننده به بيمارستان شهيد صدوقي يزد در سال 1396

Relation between Sexual Self-Concept and Sexual Distress in Women with Multiple Sclerosis Who Referred To Shahid Sadoughi Hospital of Yazd In 2017

شيوع مشكلات جنسي در بين زنان مبتلا به مولتيپل‌اسكلروزيس در سراسر جهان بالا است. اختلال عملكرد جنسي يكي از فاكتورهاي روانشناختي موثر بر عملكرد جنسي خودپنداره ناميده مي‌شود. اين مطالعه به‌منظور بررسي ارتباط خودپنداره جنسي با پريشاني جنسي در زنان مبتلا به مولتيپل‌اسكلروزيس انجام شد. روش بررسي: مطالعه توصيفي همبستگي حاضر بر روي 115 نفر از زنان متاهل مبتلا به مولتيپل‌اسكلروزيس كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند انجام شد. جامعه پژوهش حاضر شامل زنان متاهل مبتلا به مولتيپل‌اسكلروزيس مراجعه‌كننده به بيمارستان شهيد صدوقي يزد در سال 1396بود. ابزارهاي مورد استفاده شامل پرسش‌نامه‌هاي چند‌‌وجهي خودپنداره جنسي و نسخه كوتاه پرسش‌نامه پريشاني جنسي دروگاتيس بود. داده‌هاي به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS Inc., Chicago, IL; version 16, و آزمون‌هاي تي مستقل، من-ويتني، كروسكال-واليس و ضرايب همبستگي پيرسون و اسپيرمن تجزيه و تحليل شدند. نتايج: نتايج نشان داد ميانگين نمره خودپنداره جنسي مثبت 30/30 ± 62/94، ميانگين نمره خودپنداره جنسي منفي 89/10 ± 57/29، ميانگين نمره خودپنداره جنسي موقعيتي 58/12 ± 91/36 و ميانگين نمره پريشاني جنسي 18/13 ± 82/13 بود. هم‌چنين بين خودپنداره جنسي مثبت زنان متاهل و پريشاني جنسي رابطه معكوس و معنادار(05/0>p) و بين خودپنداره جنسي منفي و پريشاني جنسي رابطه مستقيم و معناداري وجود داشت (05/0>p). ولي بين خودپنداره جنسي موقعيتي و پريشاني جنسي رابطه معناداري وجود نداشت (05/0>(p. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه زنان مبتلا به مولتيپل‌اسكلروزيس با خودپنداره جنسي مثبت پريشاني جنسي كمتري را تجربه مي‌كنند. در نتيجه خودپنداره جنسي مي‌تواند پريشاني جنسي را در زنان پيش‌بيني كند.

Introduction: The prevalence of sexual disorders is high among women with multiple sclerosis in the world. Sexual dysfunction is considered as one of the effective psychological factors on self-concept sexual function. The present study was conducted to evaluate the relation between sexual self-concept and sexual distress in women with multiple sclerosis. Methods: The present descriptive correlational study was conducted on 115 married women with multiple sclerosis who were selected using convenient sampling method. Study population for the present study contained all the married women with multiple sclerosis who referred to ShahidSadoughi Hospital of Yazd in 2017. Data gathering tools were multi-dimensional sexual self-concept questionnaire and revised female sexual distress scale by DeRogatis. Achieved data were analyzed using independent t-test, Mann-Whitney, Kruskal-Wallis and Pearson and Spearman correlation coefficients. Results: Results showed that the mean scores of positive, negative, situational sexual self-concept were respectively 94.62 ± 30.30, 29.57 ± 10.89, and 36.91 ± 12.58 and the mean score of sexual distress was 13.82 ± 13.18. Furthermore, a reverse significant relation existed between the positive sexual self-concept of the married women and their sexual distress (p < 0.05) and a direct significant relation existed between the negative sexual self-concept and sexual distress (p < 0.05); but no significant relation was found between situational sexual self-concept and sexual distress (p > 0.05). Conclusion: Results of the present study showed that married women with multiple sclerosis who had a positive sexual self-concept would experience less sexual distress. Therefore, sexual self-concept could be a predictor of sexual distress in women.