عنوان مقاله :
بررسي وضعيت رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامتي و ارتباط آن با خودكارآمدي و حمايت اجتماعي در زنان سرپرست خانوار حاشيه شهر اروميه
عنوان به زبان ديگر :
Investigating the Status of Health Promoting Behaviors and Its relation to Self-Efficacy and Social Support in Female Heads of Suburban Households of Urmia City
پديد آورندگان :
مقدم تبريزي، فاطمه , شيخي، ناصر , نجفي، سهيلا
كليدواژه :
رفتارهاي ارتقادهنده سلامت , زنان سرپرست خانوار , حاشيه‌نشيني , خودكارآمدي , حمايت اجتماعي
چكيده فارسي :
مقدمه: رفتارهاي ارتقادهنده سلامت يكي از معيارهاي عمده تعيين‌كننده سلامت است. يكي از مهم‌ترين موقعيت‌هايي كه رفتارهاي ارتقادهنده سلامت اهميت ويژه‌اي مي‌يابند، زنان سرپرست خانوار حاشيه‌نشين هستند؛ بنابراين اين پژوهش به‌منظور تعيين ميانگين نمرات رفتارهاي ارتقادهنده سلامت، ابعاد شش‌گانه آن و ارتباط آن با خودكارآمدي، حمايت اجتماعي و عوامل جمعيت‌شناختي در زنان سرپرست خانوار حاشيه نشين شهر اروميه در سال 1396 انجام شد.
روش‌كار: مطالعه حاضر از نوع توصيفي-تحليلي است كه جامعه آماري آن تمام زنان سرپرست خانوار حاشيه‌نشين شهر اروميه هستند كه از ميان آنها 384 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و داده‌هاي اين مطالعه به كمك پرسش‌نامه‌هاي جمعيت‌شناختي، حمايت اجتماعي ادراك‌شده، خودكارآمدي عمومي و پرسشنامه رفتارهاي ارتقادهنده سلامت والكر جمع‌آوري شده است. در ارائه ويژگي‌هاي توصيفي از آمارهاي توصيفي شامل ميانگين و انحراف معيار و در ارائه ويژگي‌هاي تحليلي از آزمون هم‌بستگي پيرسون و كندال با سطح معني‌داري 5 درصد استفاده شد.
يافته‌ها: ميانگين كل رفتارهاي ارتقادهنده سلامت 20/45±111/62 بود. بين خودكارآمدي و حمايت اجتماعي درك‌شده ارتباط مثبت معني‌دار مشاهده شد (0/001>P). همچنين، بين مشخصات جمعيت شناختي تأهل و تحصيلات با رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت، ارتباط مثبت معني‌داري مشاهده شد (0/001>P)، اما بين شغل و سن با رفتارهاي ارتقادهنده سلامت، ارتباط معني‌داري وجود ندارد.
نتيجه گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش، مسئولان و مراقبان سلامت مي‌توانند با طرح‌ريزي برنامه‌هايي در جهت ارتقاي سطح خودكارآمدي، زمينه تغيير رفتار را در زنان سرپرست خانوار حاشيه‌نشين فراهم كنند. همچنين سازمان‌هاي دولتي و خانواده‌ها نيز با حمايت‌هاي عاطفي لازم براي اين زنان، زمينه افزايش حمايت اجتماعي و به‌دنبال آن تغيير رفتار را براي زنان سرپرست خانوار حاشيه‌نشين فراهم كنند.
چكيده لاتين :
Introduction: Health promoting behaviors are one of the key determinants of health. One of the most important situations in which health promoting behaviors are of particular importance, is about female marginalized households. Therefore, this study was conducted to determine the mean scores of health promoting behaviors and its six dimensions, and also its relation to self-efficacy, social support and demographic factors in the women-headed families of Urmia suburb in 2017.
Methods: This was a descriptive-analytic study and its statistical population was all the female heads of the suburban families of Urmia of which 384 were selected. Data were collected through demographic questionnaires, perceived social support, general self-efficacy and Walker Health Promoting Behavior Inventory. Descriptive statistics including mean and standard deviation were used to describe descriptive characteristics and, Pearson and Kendall's correlation tests were used to describe analytical features.
Results: The mean of total health promoting behaviors was 111.62±20.45. Self-efficacy, perceived social support and demographic characteristics of marriage and education had a significant positive correlation with health promoting behaviors (P<0.001), but there was no significant positive correlation between occupation and age with health promoting behaviors.
Conclusion: According to the findings of this research, health authorities and health care providers can found self-efficacy increase for female heads of households by designing health promoting education programs. Also governmental organizations and families with supplying necessary emotional supports can provide an area of social support increase and consequently, a change in behavior, for suburbanized female heads of households.
عنوان نشريه :
مراقبت پرستاري و مامايي ابن سينا
