ارتباط سلامت معنوي با كيفيت زندگي مرتبط با سلامت در بزرگسالان تهراني

The Association between Spiritual Health and Health Related Quality of Life in Tehrani Adults

زمينه و هدف: شواهد موجود، ارتباط سلامت معنوي با كيفيت زندگي مرتبط با سلامت را در افراد مبتلا به بيماري‌هاي مزمن نشان داده‌اند. پژوهش حاضر ازجمله اولين مطالعاتي است كه با هدف بررسي ارتباط سلامت معنوي و كيفيت زندگي مرتبط با سلامت در جمعيت عمومي بزرگسال تهراني در فاصله سال‌هاي 95-1393 انجام شده است. مواد و روش‌ها: مطالعه مقطعي حاضر در چارچوب مطالعه قند و ليپيد تهران بر روي بزرگسالاني كه پرسشنامه جامع سنجش سلامت معنوي و همچنين مقياس بومي كيفيت زندگي مرتبط با سلامت (SF-12) را تكميل نموده بودند، انجام شد. ارزيابي ارتباطات بين متغيرهاي جمعيت‌شناختي، سلامت معنوي و كيفيت زندگي مرتبط با سلامت با استفاده از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري به تفكيك جنسيت انجام شد. يافته‌ها: پرسشنامه سلامت معنوي توسط 1595 نفر (56/2 درصد زن و 43/8 درصد مرد) با ميانگين سني 12/5±41/3 سال تكميل شد. در مجموع 361 نفر (22/6 درصد) مجرد بوده و 657 نفر (2/41 درصد) تحصيلات دانشگاهي داشتند. ميانگين امتياز كل سلامت معنوي و مؤلفه‌هاي شناختي/ عاطفي و رفتاري در زنان به ‌طور معني‌داري بالاتر از مردان بود (p<0/001). علاوه بر اين ميانگين امتياز كيفيت زندگي مرتبط با سلامت در مردان نسبت به زنانِ مورد بررسي در تمامي ابعاد بالاتر بود (p<0/001). شاخص‌هاي برازش مدل مفهومي مورد آزمون براي مردان و زنان مقادير قابل قبولي را نشان داد. ارتباط مستقيم معني‌داري بين مؤلفه شناختي/ عاطفي سلامت معنوي با بعد رواني كيفيت زندگي در مردان (p<0/05 و 0/37=β) و زنان (p<0/05 و 0/21=β) وجود داشت. ملاحظات اخلاقي: پيش از اجراي طرح، تمامي مشاركت‌كنندگان برگه‌هاي رضايت آگاهانه را امضا كردند. نتيجه‌گيري: الگوي ساختاري ارتباط معني‌دار سلامت معنوي با كيفيت زندگي مرتبط با سلامت در زنان و مردان بزرگسال تهراني، مي‌تواند در مداخلات ارتقاي كيفيت زندگي مرتبط با سلامت در جامعه شهري تهران مورد بهره‌برداري قرار گيرد. تعميم نتايج حاضر، مستلزم مطالعات بيشتر در جمعيت‌هاي مختلف به ‌ويژه ساكنين ساير شهرها و روستاهاي كشور است.

Background and Aim: Existing evidence indicated the association between spiritual health and health related quality of life (HRQoL) in individuals with chronic diseases. The current study is among the first conducted to investigate the association between spiritual health and HRQoL in a general population of Tehranian adult, using the structural equation model method. Materials and Methods: The current cross-sectional study was conducted within the framework of the Tehran Lipid and Glucose Study (TLGS). Participants were adults ≥20 years who participated in the TLGS during 2014-2016 and completed the spiritual health inventory in Muslim adults (SHIMA) and the Iranian version of Short-Form 12- Item Health Survey version 2 (SF-12v2). Structural equation modeling was used to assess associations between socio-demographic factors, spiritual health and HRQoL. Findings: The spiritual health questionnaire was completed by 1595 adults (56.2% female) with a mean age of 41.3±12.5 years. Of the total study population, 361(22.6%) were single and 657 (41.2%) had academic education. Mean total and subscale scores of spiritual health were significantly higher in women compared to men (p<0.05). In addition, mean HRQoL subscale scores were significantly higher in men compared to women (p<0.001). Fit indices of tested conceptual model for men and women were acceptable. Cognitive/ emotional dimension has a significant direct association with the mental dimension of HRQoL in both men (β=0.37, p<0.05) and women (β=0.21, p<0.05). Ethical Considerations: All participants signed informed consent form befor data collection. Conclusion: The current study indicated a structural model of association between spiritual health and HRQoL in Tehranian men and women, which can be used in future interventions with the aim of improving HRQoL in adults. To generalize these findings, further investigations in other urban and rural Iranian populations is recommended.