پديد آورندگان :
شهيدي، فخري داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﯽ ﻣﺸﻬﺪ -داﻧﺸﮑﺪه ﮐﺸﺎورزي - ﮔﺮوه ﻋﻠﻮم و ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻏﺬاﯾﯽ، ﻣﺸﻬﺪ، اﯾﺮان , طباطبايي يزدي، فريده داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﯽ ﻣﺸﻬﺪ -داﻧﺸﮑﺪه ﮐﺸﺎورزي - ﮔﺮوه ﻋﻠﻮم و ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺻﻨﺎﯾﻊ ﻏﺬاﯾﯽ، ﻣﺸﻬﺪ، اﯾﺮان , روشنك، سحر داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﯽ ﻣﺸﻬﺪ - داﻧﺸﮑﺪه ﮐﺸﺎورزي، ﻣﺸﻬﺪ، اﯾﺮان , ﻋﻠﯿﺰاده ﺑﻬﺒﻬﺎﻧﯽ، ﺑﻬﺮوز داﻧﺸـﮕﺎه ﻋﻠـﻮم ﮐﺸـﺎورزي و ﻣﻨـﺎﺑﻊ ﻃﺒﯿﻌـﯽ ﺧﻮزﺳـﺘﺎن - داﻧﺸـﮑﺪه ﻋﻠـﻮم داﻣـﯽ و ﺻـﻨﺎﯾﻊ ﻏـﺬا ﯾﯽ، ﻣﻼﺛـﺎﻧﯽ , نوروزي، ندا داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﯽ ﻣﺸﻬﺪ - داﻧﺸﮑﺪه ﮐﺸﺎورزي، ﻣﺸﻬﺪ، اﯾﺮان , وسيعي، عليرضا داﻧﺸﮕﺎه ﻓﺮدوﺳﯽ ﻣﺸﻬﺪ - داﻧﺸﮑﺪه ﮐﺸﺎورزي، ﻣﺸﻬﺪ، اﯾﺮان
كليدواژه :
مچه , مقاومت آنتيبيوتيكي , عصاره , بيماريهاي عفوني
چكيده فارسي :
سابقه و هدف
در سالهاي اخير به دليل استفاده معمول از داروهاي ضد ميكروبي تجاري در درمان بيماري هاي عفوني، مقاومت به يك يا چند آنتي بيوتيك، در حال افزايش است. استفاده از گياه مچه به عنوان يك گياه دارويي، از ديرباز در ايران مرسوم بوده است. هدف از اين پژوهش، تعيين فعاليت ضد ميكروبي عصاره مچه بر تعدادي از ميكرو ارگانيسمهاي عامل عفونت در شرايط برونتني بود.
روش كار
در اين پژوهش تجربي، عصاره گيري از گياه مچه با روش خيساندن انجام شد. راندمان بازده استخراج عصاره مچه براساس وزن خشك محاسبه گرديد. اثر ضد ميكروبي عصاره مچه با روش هاي حداقل غلظت بازدارندگي رشد، حداقل غلظت كشندگي و تعيين هاله عدم رشد ميكروبي) ديسك ديفيوژن آگار و چاهك آگار(بر سويه هاي اشرشيا كلي، سالمونلا تيفي، ليستريا اينوكوا، استافيلوكوكوس اپيدرميديس و كانديدا آلبيكنس تعيين شد.
يافته ها
حداقل غلظت مهاركنندگي و حداقل غلظت كشندگي عصاره آبي مچه، براي كانديدا آلبيكانس حساسترين سويه نسبت به عصاره(به ترتيب 64 و 128 ميليگرم بر ميليليتر بود. حداقل غلظت مهاركنندگي عصاره مچه براي سويه هاي اشرشيا كلي، سالمونلا تيفي، ليستريا اينوكوا و استافيلوكوكوس اپيدرميديس به ترتيب 256 ، 256 ، 128 و 128 ميليگرم بر ميليليتر بود. حداقل غلظت كشندگي عصاره براي سويه هاي بيماريزا مذكور به ترتيب 256 ، 256 ، 128 و 256 ميليگرم بر ميليليتر بود. تجزيه و تحليل داده ها در سطح معني داري 5 درصد نشان داد كه براي تمام سويه هاي عامل عفونت با افزايش غلظت عصاره، قطر هاله عدم رشد ميكروبيديسك ديفيوژن آگار و چاهك آگار، افزايش يافت. نتايج نشان داد كه قطر هاله بازدارنده رشد، در روش چاهك آگار بيشتر از روش ديسك ديفيوژن آگار بود.
نتيجه گيري
عصاره گياه مچه اثر ضد ميكروبي بر تمامي سويه هاي مورد بررسي داشت. حساس ترين و مقاوم ترين سويه نسبت به عصاره مچه به ترتيب كانديدا آلبيكنس و اشرشيا كلي بود. پيشنهاد ميگردد در ادامه پژوهش هاي بيشتري در شرايط برونتني و مدل حيواني انجام گيرد تا بتوان از اين گياه براي درمان بيماري هاي عفوني بهره برد.
چكيده لاتين :
Background and objective
In recent years, due to the common use of commercial antimicrobial drugs in the treatment of infectious diseases, the resistance to one or more antibiotics is increasing. The use of Lepidium drabaas an herbal plant in Iran, has a long history. The aim of this study was to evaluate the anti-microbial activity of Lepidium drabaextract on some of microorganisms causing infection (in vitro).
Materials and methods
In this experimental study, the extract of Lepidium drabaaimed by maceration method. Extraction efficiency was calculated based on dry weight. The antimicrobial effect of the Lepidium drabaextract was studied by evaluated minimum inhibitory concentration, minimum bactericidal/fungicidal concentration, and determination of the zone of microbial growth inhibition (disc diffusion agar and well diffusion agar) on Escherichia coli, Salmonella typhi, listeria innocua, Staphylococcus epidermidis and Candida albicans.
Results
The minimum inhibitory concentration and the minimum fungicidal concentration of aqueous extract of Lepidium drabawere 64 and 128 mg/ml for Candida albicans (the most sensitive strain to extract), respectively. The minimum inhibitory concentration of extract for Escherichia coli, Salmonella typhi, Listeria innocua, and Staphylococcus epidermidis was 256, 256, 128 and 128 mg/ml, respectively. The minimum bactericidal concentrations of the extract of Lepidium drabafor these strains were 256,256, 128, and 256 mg/ml, respectively. For all infectious strains, analysis of data at 5% significance level showed that, by increasing the concentration of the extract, the diameter of zone of microbial growth inhibition (disk diffusion agar and well agar diffusion) had increased. The results showed that the diameter of zone of microbial growth inhibition in the well agar diffusion method was higher than the disk agar diffusion method.
Conclusion
The extract of the Lepidium drabahad antimicrobial effecton all strains. The most susceptible and resistant to this extract were candida albicans and Escherichia coli, respectively. It is recommended that further studies be conducted in vitro and animal model to use this plant for treating infectious diseases and control the growth of pathogenic microorganisms
