عنوان مقاله :
نتايج درماني كوتاهسازي راديوس در بيماران كينباخ طي سالهاي 1390 تا 1395 در بيمارستان شفايحياييان تهران
عنوان به زبان ديگر :
The Outcomes of Radial Shortening Treatment in Kienbock's Disease in Shafa Hospital, Tehran, Iran, during the Years 2011 and 2016
پديد آورندگان :
حسيني، بهمن دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده ي پزشكي - گروه ارتوپدي، تهران , نجدمظهر، فريد دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده ي پزشكي - گروه ارتوپدي، تهران , شريعت زاده، هومن دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده ي پزشكي - گروه ارتوپدي، تهران , جعفري، داود دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده ي پزشكي - گروه ارتوپدي، تهران
كليدواژه :
بيماري كينباخ , استيوتومي , راديوس , مچ دست , جراحي ارتوپدي
چكيده فارسي :
مقدمه: بيماري ابهامآميز كينباخ، در افراد جوان باعث درد و ناتواني مچ دست ميشود. هدف از اجراي اين مطالعه، ارزيابي نتايج كوتاهسازي استخوان راديوس در اين بيماران، از نظر باليني و راديولوژيك بود.
روشها: در يك مطالعهي گذشتهنگر، دادههاي پروندهي 100 بيمار با سابقهي كينباخ، مورد بررسي قرار گرفت. اين افراد، شامل 66 مرد و 34 زن با ميانگين سني 7/6 ± 28/9 سال بودند كه به روش جراحي كوتاه كردن راديوس درمان شدند. اندكسهاي مچ و پرسشنامهي (Disabilities of the arm, shoulder and hand score (Quick DASH براي كليهي اين افراد محاسبه و تكميل گرديد.
يافتهها: بيماران 60 درصد اولنار مينوس، 26 درصد نوتر و 14 درصد اولنار پلاس بودند. متوسط امتياز كسب شده از پرسشنامهي Quick DASH براي مرحلهي اول و دوم Lichtman 6/30 ± 11/34 و براي مرحلهي سوم Lichtman 10/40 ± 23/05 بود. در 3 درصد بيماران، تأخير جوش خوردن بيش از 5 ماه و در 1 درصد بيرون زدگي پيچ از استخوان پيدا شد و يك مورد عفونت سطحي به وجود آمده بود. متوسط زمان تا يونيون 16 هفته بود. واريانس اولنا در گروههاي مختلف Lichtman مشابه بود. از نظر درد بعد از عمل، 29 درصد بدون درد، 39 درصد درد خفيف، 23 درصد درد متوسط، 8 درصد درد شديد و 1 درصد درد بسيار شديد داشتند. اولنار واريانس از متوسط 9/0- به 1/0+ رسيد. 4 درصد درگيري دوطرفه و 45 درصد درگيري دست غالب داشتند و بعد از عمل، در 26 درصد راديوس كمتر از 1 ميليمتر كوتاه شده بود. در طول مدت پيگيري بيماران در هيچ يك از بيماران پيشرفت راديولوژي ديده نشد.
نتيجهگيري: در بيماري كينباخ بعد از عمل كوتاهسازي راديوس، حتي در مواردي كه راديوس تا رسيدن به اولنار واريانس نوتر كوتاه نشده بود، درد بيماران بهبود يافت. اين بهبود در مراحل اول و دوم بيماري چشمگيرتر بود.
چكيده لاتين :
Background: Kienbock's disease is an enigmatic entity that causes wrist pain and disability in young adults. This
study aimed to assess clinical and radiological outcomes radial shortening as its most common treatment.
Methods: In a retrospective research, the data of medical records of 100 patients with Kienbock's disease were
studied. They included 66 men and 34 women with mean age of 28.9 ± 7.6 years, who treated using radial
shortening surgery. The wrist indexes and Disabilities of the Arm, Shoulder, and Hand Score (Quick DASH) were
calculated and analyzed.
Findings: 60% of the patients were ulnar minus, 26% neutral, and 14% ulnar plus. Mean Quick DASH score
was 11.34 ± 6.30 in patients in the Lichtman stages I and II, and 23.05 ± 10.40 in the Lichtman stage III.
Delayed union after 5 months occurred in 3%, screw back out in 1%, and superficial infection in 1%. Mean
duration of union was 16 weeks. Ulnar variance was the same amongst different Lichtman stages. At follow up,
29% had none, 39% mild, 23% moderate, 8% severe, and 1% extreme pain. Ulnar variance changed from -0.9 to
+0.1. Bilateral involvement was noted in 4% and dominant arm involvement in 45%. In 26% of patients, radius
was shortened less than 1 millimeter. No radiological progression or improvement occurred during follow up.
Conclusion: After radial shortening surgery in Kienbock's disease, clinical improvement was commonly
expected, even if the radius was not shortened to reach to neutral ulnar variance. This improvement was more
obvious in patients in in the Lichtman stages I and II.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان