شماره ركورد :
1137811
عنوان مقاله :
مدل سازي معادلات ساختاري اميد به زندگي سالمندان بر اساس حساسيت اضطرابي حمايت اجتماعي و ادراك درد
عنوان به زبان ديگر :
The Structural Equation Modeling of the Older People’s Life Expectancy Based On the Anxiety Sensitivity, Social Support, and Pain Perception
پديد آورندگان :
لطيفي، زهره دانشگاه پيام نورمركز اصفهان - دانشكده علوم تربيتي و روان‌شناسي - گروه روان‌شناسي، اصفهان، ايران , كياني، مهنوش دانشگاه پيام نورمركز اصفهان - دانشكده علوم تربيتي و روان‌شناسي - گروه روان‌شناسي، اصفهان، ايران , يوسفي، زهرا دانشگاه پيام نورمركز اصفهان - دانشكده علوم تربيتي و روان‌شناسي - گروه روان‌شناسي، اصفهان، ايران
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
188
تا صفحه :
199
كليدواژه :
سالمندي و مدل‌سازي معادلات ساختاري , حساسيت اضطرابي , حمايت اجتماعي , ادراك درد , اميد به زندگي
چكيده فارسي :
جامعه ايران رو به پيري است و هيچ گروهي همچون سالمندان دچار مشكلات جسماني و اجتماعي در زندگي نيستند. از آنجايي كه ناتواني‌ها و ضعف جسماني، نقايص حسي عصب‌شناختي، ازدست‌دادن عزيزان، استرس‌ها و مشكلات، زمينه نااميدي را در اين قشر به وجود مي‌آورند؛ پژوهش حاضر با هدف مدل‌سازي معادلات ساختاري اميد به زندگي سالمندان بر اساس حساسيت اضطرابي، حمايت اجتماعي و ادراك درد در اين گروه صورت گرفته است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مدل‌سازي بود كه به صورت مقطعي و توصيفي‌تحليلي در بهار 1395 انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي سالمندان زن و مرد 60 سال و مسن‌تر ساكن در منزل بود. نمونه آماري اين مطالعه شامل 340 نفر سالمند بود كه از اماكن مختلف عمومي شهر اصفهان انتخاب شدند و به سؤالات پرسش‌نامه‌هاي اميد بر اساس منابع اسلامي شلمزاري، حمايت اجتماعي ادراك‌شده زيمت، حساسيت اضطرابي ريس و پترسون و ادراك درد محقق‌ساخته يوسفي و همكاران پاسخ دادند. داده‌هاي گردآوري‌شده با نسخه 16 نرم افزار SPSS وAMOS 21، آزمون‌هاي ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون و همچنين مدل‌سازي معادلات ساختاري و محاسبه شاخص‌هاي برازش، تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: ميانگين سن 66/91 سال، ميانگين و انحراف استاندارد اميد به زندگي، 50/51 و 5/71؛ ادراك درد، 39/48 و 15/71؛ حساسيت اضطرابي، 40/20 و 12/59 و حمايت اجتماعي، 63/91 و 14/62 بود. ميانگين و انحراف استاندارد ترس از نگراني بدني، ترس از نداشتن كنترل شناختي و ترس از مشاهده‌شدن اضطراب 20/54، 9/60، 10/06، 7/69، 3/25 و 3/01 است و ميانگين و انحراف استاندارد ابعاد خانواده، دوستان و افراد مهم 61/69 ،5/12، 20/19، 5/46، 22/06 و 6/83 است. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد اميد به زندگي تنها با حمايت اجتماعي و سه مؤلفه آن، يعني خانواده، دوستان و افراد مهم رابطه مثبت و معناداري داشت (p<0/01). همچنين ترس از نداشتن كنترل شناختي با اميد به زندگي رابطه منفي معناداري نشان داد (p<0/05). ولي ادراك درد، حساسيت اضطرابي و ابعاد ترس از نگراني بدني و ترس از مشاهده‌شدن اضطراب، رابطه معناداري با اميد به زندگي نشان ندادند. نتيجه گيري: بنا بر نتايج پژوهش به نظر مي‌رسد چنانچه تدابيري براي افزايش حمايت اجتماعي در سالمندان صورت گيرد، پيامد كاهش درد و اضطراب و افزايش اميد را به همراه داشته باشد.
چكيده لاتين :
Objectives: Iran population is aging, and there is no group more than the elderly suffers from physical and social problems. Since disabilities, physical weakness, neurological sensory deficits, death of relatives, stress, and problems create the feeling of disappointment in this group; this study aimed to investigate the life expectancy structural equation modeling among the elderly based on the anxiety sensitivity, social support, and pain perception. Methods & Materials: The research was a modeling study, with an analytical cross-sectional design, which was conducted in the spring of 2016. The study population included all older males and females aged ≥60 years who were living at home. The study sample consisted of 340 older people, selected from different public places in Isfahan City, Iran. They answered the expectancy questionnaire based on Shalamzari Islamic sources, Zimt perceived social support, Reese and Peterson anxiety sensitivity, and the researcher-made pain perception by Joseph and associates. The collected data were analyzed by the Pearson correlation coefficient, regression analyses, structural equation modeling, and fit indexes in AMOS V. 21 and SPSS V. 16. Results: The average age of the participants was 66.91 years. Their Mean±SD life expectancy, perception of pain, anxiety sensitivity, and social support scores were respectively 50.51±5.71, 39.48±15.71, 40.20± 12.59, 63.91±14.62. Their Mean±SD scores of fear of body image concerns, fear of losing cognitive control, and fear of their anxiety being watched by others were respectively 20.54±9.60, 10.06±7.69, and 3.25±3.01. Also, their Mean±SD scores of family, friends, and significant others were respectively 12.69±5.61, 20.19±5.46, and 22.06±6.83. The results indicate that and life expectancy had a significant positive correlation with only social support and its three subscales of families, friends, and significant others (P<0.01). Besides, the fear of losing cognitive control showed a strong negative correlation with life expectancy (P<0.05). However, pain perception, anxiety sensitivity, fear of body image concern, and fear of their anxiety being watched by others did not show a significant relationship with life expectancy. Conclusion: According to the results, if measures were taken to increase social support in the elderly, their pain and anxiety would be reduced, and life expectancy increased.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
سالمند
فايل PDF :
8048931
لينک به اين مدرک :
بازگشت