بررسي ارتباط بين تيتر آنتي‌مولرين آنتي‌بادي با شدت بيماري Systemic lupus erythematosus در زنان در سن باروري

The Relationship between Anti-Mullerian Hormone Level and the Severity of Systemic Lupus Erythematosus in Women at Reproductive Age

مقدمه: (Systemic lupus erythematosus (SLE، يك بيماري خود ايمني شايع مي‌باشد كه در صورت عدم تشخيص و درمان به موقع، با بروز عوارض جدي و جبران ناپذير نظير نفريت همراه مي‌باشد. به همين دليل، تشخيص زودرس بيماري از اهميت بالايي برخوردار است. از طرفي، برخي مطالعات نشان داده است بين سطح سرمي هورمون آنتي‌مولرين و شدت فعاليت بيماري SLE، ارتباط وجود دارد. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين ارتباط بين تيتر آنتي‌مولرين آنتي‌بادي با شدت و ميزان فعاليت بيماري SLE به انجام رسيد. روش‌ها: در يك مطالعه‌ي مقطعي، 70 زن در دامنه‌ي سني 35-18 سال مبتلا به SLE كه در سال 1395 به درمانگاه روماتولوژي بيمارستان الزهراي (س) اصفهان ارجاع شده بودند، انتخاب شدند. شدت فعاليت بيماري SLE با معيار (SLE Disease activity index-2000 (SLEDAI-2k و سطح هورمون آنتي‌مولرين در آنان اندازه‌گيري شد و ارتباط بين آن‌ها مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سطح سرمي هورمون آنتي‌مولرين در بيماران مورد مطالعه، 1/49 ± 1/58 با دامنه‌ي 7/36-0/20 نانوگرم/ميلي‌ليتر بود و بر مبناي آن، 11 نفر (15/7 درصد) داراي سطح پايين اين هورمون بودند. برابر نتايج به دست آمده، بين سطح هورمون آنتي‌مولرين و شاخص فعاليت بيماري SLE، يك همبستگي معكوس و معني‌دار به ميزان 0/46 مشاهده گرديد (0/001 > P). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين مطالعه، بين سطح هورمون آنتي‌مولرين و شدت فعاليت SLE ارتباط معكوسي وجود دارد و به ويژه در زماني كه بيمار تحت پالس‌تراپي با كورتن و سيكلوفسفاميد قرار دارد، سطح هورمون آنتي‌مولرين پايين‌تر است و اين موضوع، مي‌تواند منجر به بروز عوارض جدي در زنان سنين باروري گردد.

Background: Systemic lupus erythematosus (SLE) is a common autoimmune disease, and if not diagnosed and treated in a timely manner, can lead to irreversible complications such as lupus nephritis. Thus, the early detection of the disease is very important. On the other hand, some studies have shown that there is a relationship between the serum levels of anti-Mullerian hormone (AMH) and the activity of lupus disease. The aim of this study was to determine the relationship between antibody titer with severity and activity level of SLE. Methods: In a cross-sectional study, 70 women in age range of 18-35 years old with SLE who referred to rheumatology clinic of Alzahra hospital, Isfahan, Iran, were selected. Lupus activity was determined using SLE Disease Activity Index-2000 (SLEDAI-2k) score, and serum level of AMH was measured; and the relationship between SLE activity and serum level of AMH was evaluated. Findings: Mean serum level of AMH was 1.49 ± 1.58 ng/ml, ranging from 0.20 to 7.36; and thus, 11 patients (15.7%) had low levels of the hormone. Moreover, there was a statistically significant inverse correlation between disease activity scores and serum levels of AMH, as much as 0.46 (P < 0.001). Conclusion: The results of our study showed a relation between lupus activity and serum AMH. Especially, among the patients under treatment with corticosteroids and cyclophosphamide pulse therapy, there were lower levels of AMH; and this might lead to ovarian reserve loss and fertility problems in women of childbearing age.