بررسي تاثير صنعت گردشگري بر اشتغال استان هاي كشور با رويكرد اقتصاد سنجي فضايي تابلويي

Analyzing Tourism Industry Effect on Employment among Provinces by Spatial Econometric Panel Data Approach

با عنايت به امكان تعامل مناطق مجاور در فعاليت هاي اقتصادي، توسعه صنايع در يك منطقه علاوه بر اينكه اشتغال را در منطقه مذكور افزايش مي دهد، بلكه ممكن است با گسترش صنايع مرتبط در مناطق مجاور، افزايش اشتغال مناطق مذكور را نيز به همراه داشته باشد. براين اساس در اين مطالعه پس از آزمون وجود اثر فضايي، تاثير توسعه صنعت گردشگري بر اشتغال در چارچوب داده هاي تابلويي پويايي فضايي به تفكيك استان هاي كشور براي دوره (1394-1390) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين بررسي در چارچوب داده­هاي تابلويي پوياي فضايي و براساس تخمين‌زن دوربين فضايي نشان داد كه گردشگري داراي تاثير معني دار فضايي بر اشتغال بوده و توسعه آن علاوه بر اينكه اشتغال را در استان هاي هدف افزايش مي دهد، بلكه منجر به افزايش اشتغال در استان هاي مجاور نيز مي‌گردد. همچنين براساس نتايج اين مطالعه شاخص قيمت تاثير منفي و توليد سرانه تاثير مثبت بر اشتغال استان ها دارد، اما تاثير دستمزد حقيقي بر اشتغال معني دار نيست.

Due to the capacity of adjacent regions interactivity in economic field, industry development in a region not only increases the employment of that region but also it may increase the employment of adjacent regions by expanding related industries. So in this study after spatial effect test, the effect of tourism industry development on employment studied in the form of spatial dynamic panel data for the period of (2011-2015) in different provinces. The results of the study in the form of spatial dynamic panel data and due to space Durbin estimator shows that tourism has significant spatial effect on employment, and its development not only increases employment in aimed provinces but also increases the employment of adjacent provinces as well. Also according to the results price index has negative and gdp per capita has positive effect on provinces employment but the effect of real wages on employment is not significant.