عنوان مقاله :
اثر هشت هفته پياده روي بر مقاومت به انسولين و پروتئين كربونيل پلاسماي خون زنان يائسه غير فعال
پديد آورندگان :
توللي، مريم دانشگاه آزاد اسلامي، مرودشت , نوري، رضا دانشگاه تهران، پرديس بين الملل، كيش , مقدسي، مهرزاد دانشگاه آزاد اسلامي، شيراز , خادم الشريعه، ميترا دانشگاه رازي، كرمانشاه
كليدواژه :
زنان يائسه , پيادهروي , مقاومت به انسولين , پروتئين كربونيل , شاخص توده بدني
چكيده فارسي :
آثار بلندمدت فعاليت ورزشي هوازي بر مقاومت به انسولين و پروتئين كربونيل زنان يائسه غيرفعال متناقض است. از اينرو، هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثر هشت هفته پيادهروي بر مقاومت به انسولين و ميزان پروتئين كربونيل پلاسماي خون زنان يائسه غير فعال بود.
روش كار: در اين مطالعه نيمه تجربي، 24 نفر از زنان سالمند شهر شيراز با ميانگين سن 94/4±65/59 سال و وزن 37/5±78/64 كيلوگرم پس از تكميل رضايتنامه بهطور تصادفي به دو گروه 12 نفري آزمايش و كنترل تقسيم شدند. تمرينات به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته با 45 درصد ضربان قلب هدف 25 دقيقه در هفتههاي اول تا سوم، 55 درصد ضربان قلب هدف براي 35 دقيقه در هفتههاي چهارم تا ششم و 65 درصد ضربان قلب هدف براي 45 دقيقه در هفتههاي هفتم و هشتم در گروه آزمايش انجام شد. از آزمودنيها خواسته شد در طول دورهي پژوهش رژيم غذايي معمول خود را رعايت كرده و از تغيير در رژيم غذايي خودداري نمايند. از آزمودنيهاي گروه كنترل نيز درخواست شد، در هيچ برنامه فعاليت ورزشي رسمي شركت نكنند. براي تجزيه و تحليل آماري از آزمون تحليل كوواريانس (ANCOVA) استفاده شد (05/0≥p).
يافتهها: يافتههاي پژوهش حاضر نشان داد، هشت هفته پيادهروي مقادير پلاسمايي پروتئين كربونيل را بهطور معنادار افزايش داد (005/0=p، 24/10 = F). پس از هشت هفته پيادهروي، مقادير پلاسمايي گلوكز (05/0=p، 925/24 = F)، انسولين (007/0p=، 611/3= F)، مقاومت به انسولين (023/0=p، 545/12 = F)، درصد چربي (000/0=p، 152/162= F) و شاخص توده بدني (000/0=p، 818/124= F) بهطور معنادار كاهش يافتند.
نتيجهگيري: دركل، هشت هفته پيادهروي در زنان يائسهي غيرفعال سبب كاهش مقاومت به انسولين، BMI و درصد چربي بدن و افزايش پروتئين كربونيل ميشود.
چكيده لاتين :
This Article has no English Abstract
عنوان نشريه :
علوم پزشكي رازي