عنوان مقاله :
بررسي تغييرات حس عمقي مفصل زانو متعاقب يك دوره كشش استاتيك و ديناميك عضلات همسترينگ، چهارسرراني و دوقلو
پديد آورندگان :
رادفر، حسين دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيتبدني و علوم ورزشي، تهران , باوردي مقدم، ادريس دانشگاه خوارزمي - دانشكده تربيتبدني و علوم ورزشي، تهران , صانعي، محمد دانشگاه فرماندهي و ستاد آجا، تهران
كليدواژه :
حس عمقي , كشش استاتيك , كشش ديناميك , عضلات همسترينگ , چهارسرراني و دوقلو
چكيده فارسي :
يكي از عوامل عملكرد مناسب نيروهاي نظامي داشتن ارزيابي دقيق بازخورد ميباشد كه در اين ميان حس عمقي مناسب مفصل زانو يكي از عوامل تأثيرگذار در اين زمينه ميباشد. اين مطالعه بهمنظور بررسي تغييرات حس عمقي مفصل زانو در نظاميان متعاقب يك دوره كشش استاتيك و ديناميك عضلات همسترينگ، چهارسرراني و دوقلو انجام گرفت.
روش كار: روش تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي و كاربردي، با طرح تحقيق پيشآزمون ـ پسآزمون و با گروه كنترل بود. جامعه آماري مردان قرارگاه پدافند هوايي خاتمالانبياء (ص) آجا بود كه از بين آنها به روش تصادفي ساده و از نمونههاي در دسترس 60 نفر بهصورت تصادفي به سه گروه 20 نفري استاتيك (قد: 27/173، وزن: 14/78)، ديناميك (قد: 08/175، وزن: 92/76) و كنترل (قد: 12/176، وزن: 09/80) تقسيم شدند. آزمودنيها در دو گروه استاتيك و ديناميك برنامههاي كششي مربوط به گروه خود را اجرا نمودند. براي اندازهگيري حس عمقي مفصل زانو از روش گونيامتري تصاوير ديجيتال با تحليل نرمافزاري اتوكد استفاده گرديد. از آزمونهاي تحليل واريانس يكراهه و آزمون تيهمبسته براي بررسي نتايج استفاده شد. دادههاي حاصل از اين پژوهش با استفاده از نرمافزار 22SPSS، در سطح معنيداري 95% (05/0α≤) مورد تحليل قرار گرفت.
يافتهها: نتايج متغير حس عمقي مفصل زانو، بين گروههاي استاتيك (كاهش، 05/0p=)؛ و ديناميك (كاهش، 004/0p=)، با كنترل (افزايش اندك)، اختلاف معنيداري را نشان داد. همچنين در گروه استاتيك (كاهش، 032/0p=)؛ و ديناميك (كاهش، 002/0p=)، در متغير مذكور اختلاف معنيداري در مرحله پسآزمون نسبت به پيشآزمون مشاهده شد (كاهش مقادير خطاي مطلق بازسازي زاويه هدف و در نتيجه بهبود متغير حس عمقي مفصل زانو).
نتيجهگيري: تمرينات كششي استاتيك و ديناميك اندام تحتاني احتمالاً ميتواند از طريق اثر بر دوكهاي عضلاني، افزايش دماي عضله، بروز پديده فعالسازي، تكرار حركت در يك الگوي خاص و در نهايت پديده تخليه حسي پس انقباضي موجب افزايش حساسيت گيرندههاي عضلاني و در نهايت بهبود حس وضعيت مفصل زانو شود. از آنجا كه هر عامل كاهنده حس عمقي، ميتواند منجر به بروز عدم ثبات مكانيكي گشته و در نهايت مفصل را مستعد ضربات خفيف و در نهايت آسيب نمايد، تمرينات كششي نيز احتمالاً ميتواند موجب تغيير در ويژگيهاي دوكهاي عضلاني شده و سبب افزايش حس عمقي زانو شود. همچنين انجام كشش ديناميك موجب بهبود و افزايش توانايي انجام بهتر در متغير حس عمقي مفصل زانو نسبت به كشش استاتيك شد.
چكيده لاتين :
This Article has no English Abstract
عنوان نشريه :
علوم پزشكي رازي