عنوان مقاله :
تأثير مداخله ورزشي مبتني بر برنامه‌هاي بين‌نسلي بر كيفيت زندگي سالمندان
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Physical Activity Based on Intergenerational Programs on the Quality of Life of Older Adults
پديد آورندگان :
ابراهيمي، زينت دانشگاه آزاد اسلامي، واحد مشهد - دانشكده علوم انساني - گروه تربيت‌بدني و علوم ورزشي، مشهد، ايران , اسماعيل‌زاده قندهاري، محمد‌رضا دانشگاه آزاد اسلامي، واحد مشهد - دانشكده علوم انساني - گروه تربيت‌بدني و علوم ورزشي، مشهد، ايران , ويسي، كورش دانشگاه آزاد اسلامي ، واحد سنندج - دانشكده علوم انساني - گروه تربيت‌بدني و علوم ورزشي، سنندج، ايران
كليدواژه :
برنامه بين‌نسلي , تعامل , كيفيت زندگي , سالمندان , جوانان , مداخله ورزشي
چكيده فارسي :
كيفيت زندگي شاخص مهمي در ارزيابي سلامت محسوب مي‌شود كه بهبود آن بيانگر حفظ و افزايش سلامت جسم و روان سالمندان است. هدف پژوهش حاضر مقايسه تأثير مداخله ورزشي مبتني بر برنامه‌هاي بين‌نسلي بر كيفيت‌زندگي سالمندان بود.
مواد و روش ها اين تحقيق از نوع نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون بود. نمونه تحقيق شامل150 سالمند با ميانگين سني 4/50±71/78 سال و 100 دانشجو با ميانگين سني 2/62±21/86 سال ساكن شهر مشهد در سال 1396 بودند كه با روش نمونه‌گيري در دسترس وارد مطالعه شدند. شركت‌كنندگان به صورت تصادفي در سه گروه شامل دو گروه آزمايش ـ كه به مدت هشت هفته در دو نوع برنامه بين‌نسلي شركت كردند ـ و يك گروه كنترل تقسيم شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي متغيرهاي جمعيت‌شناختي، وضعيت‌اقتصادي‌اجتماعي و كيفيت زندگي سالمندان جمع‌آوري و توسط تحليل واريانس دوطرفه و آنووا در نسخه 25 نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شدند.
يافته‌ها در بررسي تأثير تعاملي دو متغير طبقه‌اي، هيچ اثر معني‌داري بين سطوح گروه‌ها و متغيرهاي جمعيت‌شناختي مشاهده نشد (P>0/05). اما در بررسي اثر مستقل، متغير وضعيت اقتصادي تأثير معني‌داري بر كيفيت‌زندگي داشت (0/05≥P). همچنين نتايج تحليل واريانس در ارزيابي وجود اختلاف بين نمره‌هاي ابعاد كيفيت زندگي در سه گروه، نشان‌دهنده اختلاف معني‌دار آماري بود (0/01≥P). همچنين سطح كيفيت سالمندان پس از برنامه بين‌نسلي با فعاليت ورزشي (17/87±81/56) و بدون فعاليت ورزشي (18/59±75/28) به طور معني‌داري نسبت به پيش‌آزمون و گروه كنترل (3/21±42/28) افزايش يافت (0/01>P).
نتيجه گيري برنامه‌هاي بين‌نسلي با تقويت ابعاد كيفيت زندگي مي‌توانند تأثيرات مفيدي بر زندگي سالمندان داشته باشند.
چكيده لاتين :
Objectives Quality of Life (QOL) is an important indicator in health evaluation, and its improvement reflects the preservation and enhancement of the physical and mental health of the elderly people. The purpose of this study was to examine the effect of sport intervention based on intergenerational programs on the QOL of older adults.
Methods & Materials The is a quasi-experimental study with pre-test/post-test design. The samples were 150 older adults (mean age, 71.4±78.50 years) and 100 students (mean age, 21.86±2.62 years) living in Mashhad, Iran in 2017, who were selected using a convenience sampling method. They were randomly divided into three groups including two experimental groups (received two types of intergenerational programs for 8 weeks) and one control group. Data were collected using a demographic form, Socio-Economic Status Questionnaire, and the World Health Organization Quality Of Life (WHOQOL). The collected data were analysed using two-way ANOVA in SPSS V. 25 software.
Results Demographic variables had no significant effect on the QOL of participants in the study groups (P>0.05), but economic status significantly affected their QOL (P≥0.05). The scores of QOL dimensions were significantly different in the three groups (P<0.01). Moreover, the QOL of older adults after intervention with sports activity (81.56±17.87) and without sports activity (75.18±28.59) increased significantly compared to their pre-test scores and the control group (42.28±3.21) (P<0.01).
Conclusion Intergenerational programs can have a beneficial effect on the life of older adults by improving their QOL
