تحليل فرم شهر بر سلامتي شهروندان( مطالعه موردي؛ شهر اروميه)

سلامت و بهداشت در روند تكامل تاريخي بشر از زمان باستان تاكنون به عنوان موضوعي مطرح بوده كه جوامع همواره با آن در تعامل بوده اند، به ­طوري كه سلامت و رفاه مردم يك شهر، شاخص مهمي براي نشان دادن ميزان موفقيت سياست هاي توسعه پايدار آن شهر است. و تشديد روزافزون معضل سلامتي در جامعه شهري موجب گرديده است تا در محافل علمي نظراتي در خصوص ارتباط "فرم شهر" با سلامت عمومي" ارائه شود. تحقيق حاضر به بررسي و تبيين شكل (فرم) شهر بر سلامت عمومي شهروندان شهر اروميه پرداخته است كه بر همين اساس دو فرزمرۀ م شهر فشرده و پراكنده به عنوان فرم اصلي مورد بررسي قرار گرفت. پژوهش حاضر از نظر روش پژوهش در زمرۀ پژوهش­هاي توصيفي-تحليلي و از نظر هدف مطالعه، پژوهشي كاربردي است .روش جمع آوري اطلاعات از طريق منابع و اسناد و روش ميداني اخذ شده از سازمان هاي مربوط به مسائل شهري­(همچون شهرداري و ارگان هاي وابسته به آن) بوده است. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از مدل تحليل شبكه­اي براي بررسي اهميت هر يك از شاخص­ها و از مدل ويكور براي سطح­بندي نواحي استفاده شده است. يافته ­هاي تحقيق نشان داد كه تراكم، روند توسعه را هرچه بيشتر به توسعه پايدار نزديك­تر مي­كند، همچنان كه در يافته­ هاي تحقيق نيز نشان داده شد نواحي كه از لحاظ تراكم سطح بالايي دارند (­بيشتر بافت­هاي داخلي شهري) از لحاظ سلامتي نيز وضعيت بهتري را داشته و برعكس نواحي پيراموني شهر كه از لحاظ كالبدي پراكنده بوده وضعيت سلامتي آنها در وضعيت بدي قرار داشته­اند. چرا كه تراكم باعث اختلاط بيشتر كاربري­ها، پياده روي، كاهش انواع آلودگي­ ها ، دسترسي آسان و غيره شده است.

This article has no abstract