پيش‌بيني استرس آسيب‌زاي‌ثانويه و رشد پس‌ازسانحه جانشيني براساس تنظيم‌شناختي‌هيجان در پرستاران ارائه‌دهنده‌خدمات به زلزله‌زدگان كرمانشاه

Prediction of Secondary Traumatic Stress and Post Traumatic Growth Based on Cognitive Emotion Regulation in Nurses Providing Services to Earthquake Victims in Kermanshah

مقدمه: زلزله يكي از مخرب‌ترين بلاياي طبيعي است كه آثار رواني فراواني بر بازماندگان و پرستاراني كه با آن‌ها در ارتباط هستند، دارد. اين مطالعه با هدف پيش‌بيني استرس آسيب‌زاي ثانويه و رشد پس از سانحه جانشيني بر اساس تنظيم شناختي هيجان در پرستاران ارائه دهنده خدمات به زلزله‌زدگان شهر كرمانشاه انجام شد. روش كار: پژوهش حاضر از نوع توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش را تمامي پرستاران ارائه دهنده خدمات درماني به زلزله زدگان شهر كرمانشاه در سال 1396 تشكيل دادند كه از بين آن‌ها تعداد 181 پرستار به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري داده‌ها از مقياس استرس آسيب‌زاي ثانويه برايد و همكاران (2004)، رشد پس از سانحه تدسچي و كالهون (1996) و تنظيم شناختي هيجان گرنفسكي و همكاران (2001) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون همزمان و به‌وسيله نرم‌افزار SPSS نسخه 25 تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج نشان داد مؤلفه فاجعه سازي (27/0= β و 11/3=t) و ملامت‌ديگران (21/0= β و 87/2=t) توان پيش‌بيني استرس آسيب‌زاي ثانويه را داشت. همچنين مؤلفه ملامت‌خود (16/0= β و 85/2=t)، تمركز مثبت (17/0= β و 31/2=t)،، تمركز مبتني بر برنامه‌ريزي (23/0= β و 63/2=t)، ارزيابي (35/0= β و 89/3=t) و ديدگاه گيري (13/0=β و 13/2=t) توان پيش بيني رشد پس از سانحه جانشيني را داشت. نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر و اهميت پرستاران در سلامت جامعه، آموزش راهبردهاي سازگارانه تنظيم شناختي هيجان براي بهبود عملكرد و بالا بردن رشد رواني پرستاران ضروري به‌نظر مي‌رسد.

Introduction: The earthquake is a natural disaster that has many psychological effects on the survivors and nurses that are associated with them. The purpose of this study was to predict secondary traumatic stress and post-traumatic growth based on cognitive emotion regulation in nurses providing services to earthquake victims in Kermanshah. Methods: The present study is a descriptive-correlational study. The population includes all nurses providing health care services to earthquake victims in Kermanshah city in 2017. Among them, 181 nurses were selected by available sampling method. To collect the data, the secondary traumatic stress scale (Bried et al. 2004), post traumatic growth (Tedsi and Calhoun 1996) and cognitive emotion regulation (Gennowski et al. 2001) were used. Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and simultaneous regression and using SPSS software version 25. Results: The results showed that catastrophizing (β = 0.27, t = 3.11), and other-blame (β = 0.21, t = 2.87) could predict secondary traumatic stress. Also, self-blame (β = 0.16, t = 2.85), positive focus (β = 0.17, t = 2.31), focus on planning (β = 0.23, t = 2.63) the evaluation (β = 0.35, t3 = 3.89) and putting into perspective (β = 0.33, t = 2.13) could predict vicarious post traumatic growth. Conclusions: Regarding to these results and the importance of nurses in community health, training adaptive strategies for cognitive emotion regulation is necessary for improving the performance and enhancing nursing mental health.