عنوان مقاله :
بررسي نقش احساس تنهايي و فراهيجان مثبت در پيش‌بيني اميد به زندگي مردان سالمند
عنوان به زبان ديگر :
The Role of Loneliness and Positive Meta-emotion in Predicting Life Expectancy of Elderly Men
پديد آورندگان :
ايزدپناه كاخك، محمدرضا داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ، واﺣﺪ ﻧﯿﺸﺎﺑﻮر - ﮔﺮوه رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ، ﻧﯿﺸﺎﺑﻮر، اﯾﺮان , توزنده‌جاني، حسن داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ، واﺣﺪ ﻧﯿﺸﺎﺑﻮر - ﮔﺮوه رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ، ﻧﯿﺸﺎﺑﻮر، اﯾﺮان , ثمري، علي‌اكبر داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ، واﺣﺪ ﮐﺎﺷﻤﺮ - گروه رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ، ﮐﺎﺷﻤﺮ، اﯾﺮان
كليدواژه :
احساس تنهايي , سالمندان , فراهيجان مثبت , اميد به زندگي
چكيده فارسي :
با توجه به رشد روزافزون جمعيت سالمندان ايران و مشكلات جسمي و رواني آنان، بررسي اميد به زندگي و عوامل مرتبط با آن در سالمندان ضرروي است. در نتيجه، مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش احساس تنهايي و فراهيجان مثبت در پيش‌بيني اميد به زندگي مردان سالمند انجام شد.
روش كار: اين مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه پژوهش مردان سالمند سراي سالمندي علي‌بن ابيطالب نيشابور در سال 1397 بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 132 نفر محاسبه كه پس از بررسي ملاك‌هاي ورود به مطالعه با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش خرده مقياس فراهيجان مثبت و پرسشنامه‌هاي اميد به زندگي و احساس تنهايي بودند. داده‌ها با روش‌هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به شيوه گام‌به‌گام در نرم‌افزار SPSS-23 تحليل شدند.
يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه بين احساس تنهايي با اميد به زندگي سالمندان مرد رابطه منفي و معنادار (686/0-=r) و بين فراهيجان مثبت با اميد به زندگي آنان رابطه مثبت و معنادار (787/0=r) وجود داشت. علاوه بر آن، احساس تنهايي و فراهيجان مثبت به طور معناداري توانستند 1/74 درصد از تغييرات اميد به زندگي سالمندان مرد را پيش‌بيني نمايند كه در اين پيش‌بيني نقش فراهيجان مثبت از احساس تنهايي بيشتر بود (01/0P<).
نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌ها و اهميت اميد به زندگي، به مسئولان و متخصصان سراي سالمندان توصيه مي‌گردد كه براي ارتقاي اميد به زندگي مردان سالمند، فراهيجان مثبت آنها را افزايش و احساس تنهايي آنها را كاهش دهند كه براي اين منظور مي‌توان از اردوهاي شاد و متنوع و گفتگو و تعامل با سالمندان استفاده كرد.
چكيده لاتين :
Considering to the growing Iran’s elderly population and their physical and psychological problems, investigation life expectancy and its related factors in elderly is necessary. As a result, present study aimed to investigate the role of loneliness and positive meta-emotion in predicting life expectancy of elderly men.
Methods: This was a descriptive correlational study. The research population was elderly men of Neyshabur’s Ali-ebn AbiTaleb’s elderly home in 2018 year. Sample size was calculated based on Cochran formula 132 people who after reviewing the inclusion criteria were selected by available sampling method. The research tools were the positive meta-emotion subscale and questionnaires of life expectancy and loneliness. Data were analyzed by methods of Pearson correlation and multiple regression with stepwise method in SPSS-23 software.
Results: The findings showed that there was a negative and significant relationship between the loneliness with life expectancy of elderly men (r=-0/686) and a positive and significant relationship between the positive meta-emotion with their life expectancy (r=0/787). In addition, loneliness and positive meta-emotion significantly could predict 74/1 percent of variance of life expectancy of elderly men, who in this predicting the role of positive meta-emotion was higher than loneliness (P<0/01).
Conclusions: Based on the findings and importance of life expectancy, to elderly home officials and specialists recommended that for promote the life expectancy of elderly men increase their positive meta-emotion and decrease their loneliness, which for this purpose can be used from happy and diverse camps and talking and interacting with elderly.
عنوان نشريه :
روان پرستاري
