مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - اثر يك برنامه آموزشي روانشناختي بر خودمديريتي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

چكيده فارسي :

خودمديريتي يك عامل مهم در مديريت بيماريهاي مزمن و كنترل علائم ميباشد. با توجه به اهميت خودمديديتي در افراد مبتلا به ام.اس اين مطالعه با هدف بررسي تاثير يك برنامه آموزشي روانشناختي در جهت بهبود خودمديريتي در زنان مبتلا به ام.اس استان گيلان انجام شد. روش كار: در اين مطالعه كارآزمايي باليني غير تصادفي، 50 نفر از زنان مبتلا به ام.اس استان گيلان در سال 1397در دو گروه مداخله (25 نفر) بهشيوه داوطلبانه و كنترل (25 نفر) به شيوه همتاسازي مشاركت داشتند. اين كارآزمايي در شهر رشت اجرا شد. جهت سنجش خودمديريتي از مقياس بازنگري شده خودمديريتي بيماران ام.اس بيشاپ و فرين (2011) استفاده شد. پس از انجام پيشآزمون، گروه مداخله به مدت 5 هفته و طي هشت جلسه تحت آموزش قرار گرفت، اما گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكرد؛ پس از پنج هفته از هر دو گروه پسآزمون انجام شد و در نهايت پس از دو ماه ديگر آزمون پيگيري انجام شد. به منظور تحليل دادهها از نرم افزار SPSS-22 و آزمون تحليل واريانس اندازهگيريهاي مكرر استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه بين نمرات پيشآزمون، پسآزمون و پيگيري در نمره كلي خودمديريتي در بيماران ام.اس بدون توجه به عامل گروهي تفاوت معنيداري وجود داشت (0001/0=P، 766/11=F). همچنين روند تغييرات خودمديريتي از مرحله پيش‌آزمون به پسآزمون و پيگيري (اثر متقابل زمان و گروه) پايدار بود و تفاوت معنيدار مشاهده شد (0001/0=P، 930/26=F). نتيجه گيري: در راستاي نتايج پيشنهاد ميشود كه ضمن شناخت و پوشش محدوديتها، اين مداخله روانشناختي در موقعيتهاي باليني و پژوهشي جهت بهبود خودمديريتي اين بيماران استفاده شود.