اثربخشي آموزش قبل از ازدواج به شيوه برنامه آموزش ارتباط بر كاهش انتظارات ايده‌آل‌گرايانه ­جوانان مجرد

The Effectiveness of Premarital Counseling Based on a Relationship Education Program on the Idealistic Expectations of Single Young Adults

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش قبل از ازدواج به شيوه برنامه آموزش ارتباط بر كاهش انتظارات زناشويي ايده‌آل‌گرايانه جوانان مجرد شهر اهواز انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك طرح نيمه‌آزمايشي بسط‌يافته با پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل است. جامعه اين پژوهش شامل كليه جوانان مجرد شهر اهواز بود. 32 جوان مجرد داوطلب در شهر اهواز بر اساس نمره يك انحراف معيار بالاتر از ميانگين در بعُد ايده‌آل‌گرايانه مقياس انتظارت زناشويي و بر اساس معيارهاي ورود و خروج به پژوهش، به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (16 نفر) و كنترل (16 نفر) قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از بعُد انتظارات ايده‌آل‌گرايانه جونز و نلسون در سه مرحله (پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري بعد از 60 روز) جمع‌آوري شدند. افراد گروه آزمايش 9 جلسه در برنامه آموزش ارتباط به مدت 90 دقيقه و دو‌بار در هفته شركت كردند و افراد گروه كنترل در يك جلسه تحت آموزش قبل از ازدواج قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر و نسخه 21 نرم‌افزار آماري SPSS تحليل شدند. يافته ها: يافته‌ها نشان داد كه آموزش ارتباط منجر به كاهش انتظارات زناشويي ايده‌آل‌گرايانه جوانان مجرد گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل از مرحله پيش‌آزمون به مرحله پيگيري شده است (P<0/001). نتيجه گيري: برنامه آموزش ارتباط مي‌تواند به عنوان يك برنامه مفيد و مناسب در آموزش قبل از ازدواج و براي كاهش انتظارات زناشويي ايده‌آل‌گرايانه افراد جوان مورد استفاده قرار گيرد.

Objectives: This study aimed to examine the effectiveness of premarital counseling based on a relationship education program in reducing the idealistic marital expectation in single young adults of Ahvaz city. Methods: The is a quasi-experimental study with pretest, posttest, and follow-up design using control group. Thirty two single young adults were voluntarily participated and assigned randomly into intervention group (n=16) and control group (n=16). The data were collected using Jones and Nelson’s Marital Expectation Scale (idealistic expectation subscale) at three stages: pre-test, post-test, and 60-day follow-up. The intervention group received relationship education program in 9 sessions, twice a week for 90 minutes, while the control group received premarital counseling only in one session. Data were analyzed using ANOVA with repeated measures in SPSS v. 21. Results: The premarital counseling based on the relationship education program could reduce the idealistic marital expectation in the intervention group from pretest stage to the follow-up stage. Conclusion: The relationship education program can be used as a useful and appropriate program in premarital counseling and in reducing the idealistic expectations of marriage in young people.