اثر تلقيح بذر با سايكوسل و كودهاي زيستي بر عملكرد و فعاليت آنزيم‌هاي آنتي اكسيداني و برخي صفات بيوشيميايي گندم در شرايط شوري خاك

به­منظور بررسي اثر تلقيح بذر با سايكوسل و كودهاي زيستي بر عملكرد، فعاليت آنزيم­هاي آنتي­اكسيداني گندم و برخي صفات بيوشيميايي گندم (.Triticum aestivum L) در شرايط شوري خاك، اين آزمايش به­صورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك­هاي كامل تصادفي در سه تكرار در گلخانه پژوهشي دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه محقق اردبيلي در سال زراعي 1395 انجام گرفت. تيمارها شامل شوري در چهار سطح (عدم اعمال شوري به عنوان شاهد و اعمال شوري­هاي 25، 50 و 75 ميلي­مولار) با نمك NaCl و تلقيح بذر با سايكوسل و كودهاي زيستي در شش سطح (بدون تلقيح با كودهاي زيستي و سايكوسل به­عنوان شاهد، تلقيح بذر با سودوموناس، آزوسپريليوم و كاربرد همزمان سودوموناس و آزوسپريليوم، تلقيح با سايكوسل در دو سطح 5-10 و 6-10 ميلي­مولار) بود. نتايج نشان داد كه تيمار شوري 75 ميلي­مولار محتواي پرولين و فعاليت آنزيم­هاي آنتي اكسيداني مانند كاتالاز، پراكسيداز و پلي­ فنل اكسيداز را در مقايسه با عدم اعمال شوري به­ترتيب 39/43، 9/103، 83/97 و 143 درصد افزايش داد. كم­ترين ميزان هدايت الكتريكي (8/65 ميكروزيمنس بر سانتي­متر) و بيش­ترين محتواي نسبي آب در مرحله گلدهي (86/87 درصد)، محتواي پروتئين (7/17 درصد) و عملكرد دانه (83/2 گرم در بوته) در حالت عدم اعمال شوري و تلقيح همزمان بذر با سودوموناس و آزوسپريليوم به­دست آمد. بيش­ترين ميزان هدايت الكتريكي (83/111 ميكروزيمنس بر سانتي­متر) و كم­ترين محتواي نسبي آب در مرحله پر شدن دانه (6/49 درصد)، محتواي پروتئين (57/10 درصد) و عملكرد دانه تك بوته (98/0 گرم در بوته) در شوري 75 ميلي­مولار و عدم تلقيح بذر با كودهاي زيستي و سايكوسل به­دست آمد.