اثربخشي آموزش به روش يادگيري مشاركتي درانگيزه تحصيلي و مهار هيجان در كودكان مبتلا به اختلال نارسايي توجه / فزون‌كنشي

The Effectiveness of Collaborative Learning Method on Academic Motivation and Emotion Control in Children with Attention Deficit / Hyperactivity Disorder

زمينه و هدف: نارسايي توجه/ فزون‌كنشي، اختلال شايع دوران كودكي است و يافتن درمان مؤثري كه از شدت و عمق نشانه‌هاي آن بكاهد، از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. ايـن اخـتلال يكـي از متداول­ترين مشكلات دوران كودكي است كه ميزان مراجعه به مراكز درمـاني بـه علـت آن، ازتمامي اختلال‌هاي ديگر بيشتر است هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش به روش يادگيري مشاركتي در انگيزه تحصيلي و مهار هيجان در كودكان مبتلا به اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي بود. روش: اين پژوهش يك مطالعه نيمه‌آزمايشي، از نوع پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گـروه گواه بود. جامعه آماري مورد مطالعه شامل دانش‌آموزان پسر مقطع ششم ابتدايي با اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي شهرستان تبريز در سال تحصيلي 98-97 بود. نمونه‌اي به حجم 30 نفر از جامعه مذكور به روش خوشه‌اي چندمرحله‌اي تصادفي انتخاب و در دو گروه 15 نفري (يك گروه آزمايش و يك گروه گواه) جايدهي شدند. پرسشنامه هاي انگيزه تحصيلي هارتر (1981) و تنظيم هيجان گراس و جان (2003) به عنوان پيش‌آزمون بر روي هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمايش به مدت ده جلسه تحت آموزش به روش يادگيري مشاركتي قرار گرفتند. در طي اين مدت بر روي گروه گواه هيچ مداخله‌اي انجام نشد. جهت تجزيه و تحليل داده­ها از روش تحليل كوواريانس تك‌متغيره در سطح معناداري (05/0=α) و با نرم‌افزار SPSS نسخه20 استفاده شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش به روش يادگيري مشاركتي باعث افزايش انگيزه تحصيلي (12/25= F و 041/0P< ) و مهار هيجان (19/9= F و 0/03P<) در افراد گروه آزمايش در مرحله پس­آزمون شده است. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش مي‌توان گفت كه استفاده از يادگيري مشاركتي با تقويت حس همكاري و مفيد بودن كودكان مبتلابه اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي، در افزايش انگيزه تحصيلي و مهار هيجان آنها مؤثر است؛ در نتيجه اين روش مي‌تواند به‌عنوان يك روش تكميلي در كنار ساير روش­هاي مداخله اين كودكان، به­كار گرفته شود.

Background and Purpose: Attention deficit / hyperactivity disorder (ADHD) is a common childhood disorder and finding effective treatment that reduces the severity and depth of its symptoms is particularly important. This disorder is one of the most common problems in childhood that the rate of referral to health centers is higher than all other disorders. The purpose of this study was to determine the effectiveness of cooperative learning on academic motivation and emotion control in children with attention deficit / hyperactivity disorder. Method: This study was a quasi-experimental study with pre-test and post-test with control group. The study population consisted of sixth grade male students with ADHD in Tabriz in the academic year of 2017-18. A sample of 30 people was selected by multistage cluster random sampling and were divided into two groups of 15 (one experimental and one control). Harter's (1981) academic motivation questionnaire and Gross and John's (2003) Emotion Regulation Questionnaire were administered to both groups. Then, the experimental group received 10 sessions of collaborative learning. No intervention was performed on the control group during this period. Data were analyzed using one-way analysis of covariance at the significant level (α = 0.05) using SPSS software version 2. Results: The results showed that collaborative learning training increased educational motivation (F = 12.25 and P <0.041) and emotion control (F = 19.92 and P <0.03) in the experimental group in post-test. Conclusion: According to the results of this study, it can be said that using cooperative learning can enhance academic motivation and control their emotions by enhancing the sense of cooperation and usefulness of children with ADHD. As a result, this method can be used as a complementary method along with other methods of intervention for these children.