اثربخشي آموزش تنظيم هيجان بر افسردگي كودكان مبتلا به سرطان

The Effectiveness of Emotional Regulation on Depression in Children with Cancer

زمينه و هدف: بروز سرطان در كودكان رويداد تنش­ آوري است كه علاوه بر ايجاد مسائل و مشكلات مختلف درماني براي خانواده، عوارض جسماني و رواني مختلفي براي فرد مبتلا نيز به دنبال دارد. افسردگي يكي از مهم­ترين علائم رواني همبود با سرطان است كه هم در مطالعات مختلف و هم در مشاهدات باليني در افراد مبتلا با اين بيماري، فراوان گزارش شده است. بر اين اساس هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير آموزش تنظيم هيجان بر افسردگي كودكان مبتلا به سرطان بود. روش: روش پژوهش حاضر شبه ­آزمايشي يك ­گروهي با پيش ­آزمون و پس ­آزمون بود. جامعه آماري اين مطالعه شامل تمامي كودكان 8 تا 12 سال (دختر و پسر) مبتلا به سرطان بود كه در سال 1394 در مراكز درماني بيمارستان طبي كودكان و شهيد بهرامي شهر تهران بستري شده­ بودند. تعداد 10 كودك از اين مراكز درماني به شيوه نمونه ­گيري در دسترس انتخاب شدند و برنامه مداخله­ اي تنظيم هيجان را طي 9 جلسه 30 دقيقه ­اي دريافت كردند. داده­ هاي پژوهشي به ­وسيله فرم ­هاي والدين و معلم پرسش­نامه سياهه رفتاري كودكان (آخنباخ و رسكورلا، 2001) در طي مراحل پيش­ آزمون و پس ­آزمون، جمع ­­آوري شدند و در پايان با استفاده از آزمون تي وابسته، تجزيه‌وتحليل شدند. يافته­ ها: نتايج آزمون تي وابسته نشان داد نمره افسردگي كودكان در پس ­آزمون نسبت به پيش ­آزمون به‌طور معناداري كاهش يافته است؛ درنتيجه آموزش تنظيم هيجان، تأثير معني­ داري بر كاهش افسردگي كودكان مبتلا به سرطان دارد (p>0/001). نتيجه ­گيري: با توجه به يافته پژوهش حاضر مي­ توان نتيجه گرفت كه آموزش تنظيم هيجان با تقويت مهارت­ هاي مثبت تنظيم هيجاني و كاهش مهارت­ هاي منفي، مي­ تواند نشانگان افسردگي را در كودكان مبتلا به سرطان كاهش دهد. علاوه بر اين افزايش استفاده از شيوه ­هاي مثبت تنظيم هيجاني، به پذيرش شرايط موجود بيماري كمك كرده و با بهبود همكاري كودكان، موجب تسهيل روند درمان آنها در بيمارستان نيز مي­ شود.

Background and Purpose: The incidence of cancer in children is a stressful event that, in addition to causing various health problems for the family, may also have different physical and psychological consequences for the child. Depression is one of the most important comorbid psychological symptoms with cancer, which has been widely reported in both studies and clinical observations in people with the disease. The purpose of this study was to investigate the effect of emotion regulation training on depression in children with cancer Methods: The method of this study was quasi-experimental with pre-test and post-test. The statistical population of this study included all children aged 8 to 12 years (boys and girls) with cancer who were admitted to the medical centers of Shahid Bahrami Children's Hospital in 2016. Ten children from these health centers were selected by convenience sampling and received emotion regulation intervention program in nine 30-minute sessions. Research data were collected by parents and teacher forms of the Child Behavioral Inventory Questionnaire (Achenbach and Rescorla, 2001) during the pre-test and post-test stages. Data were analyzed using dependent t-test. Results: Dependent t-test results showed that the depression score of children in post-test was significantly decreased compared to pre-test; therefore, emotion regulation training had a significant effect on reducing depression in children with cancer (P <0.001). Conclusion: Based on the findings of the present study, it can be concluded that the intervention program used in this study has been able to reduce the depression syndrome in children with cancer by enhancing positive emotion regulation skills and reducing negative skills. In addition, increasing the use of positive emotion regulation strategies in children with cancer will help them to accept existing conditions of the disease and increase their cooperation, thereby facilitating their treatment in the hospital.