اثرات تراكم گياه و تنش خشكي بر پتانسيل آب برگ يونجه (.medicago sativa l) و علف پشمكي (.bromus tomentellus boiss) و رطوبت وزني خاك در كشت خالص و مخلوط

Effects of plant density and water stress on leaf water potential and soil water content in the mono and mixed culture of Medicago sativa L. and Bromus tomentellus Boiss

به منظور بررسي اثرات تراكم گياه و تنش خشكي بر پتانسيل آب برگ يونجه (.medicago sativa l) و علف پشمكي (.bromus tomentellus boiss) و رطوبت وزني خاك، آزمايشي در گلخانه تحقيقاتي دانشگاه صنعتي اصفهان به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي و در چهار تكرار اجرا شد. 18 تيمار شامل 3 تركيب كشت به صورت خالص و مخلوط، دو سطح تراكم گياهي (2 و 4 تايي) و سه سطح آبياري (تنش خشكي كم، متوسط و زياد ) اعمال گرديد. نتايج نشان داد كه در هر دو گونه يونجه و علف پشمكي ميزان پتانسيل آب برگ در تمامي تيمارها با افزايش شدت تنش خشكي و افزايش تراكم پايه ها به طور معني داري (0.05>p) كاهش يافت. بين گونه هاي مورد مطالعه از لحاظ ميزان پتانسيل آب برگ تفاوت وجود دارد. گونه علف پشمكي در كشت مخلوط و شرايط تنش آبي و رقابت با يونجه، كاهش پتانسيل آب برگ خود را نسبت به يونجه بيش تر تحمل مي كند و مقاومت به خشكي بيش تر و نياز آبي كمتري دارد. همچنين با افزايش عمق خاك، محتوي رطوبتي خاك در تيمار كشت مخلوط در مقايسه با كشت خالص يونجه و كشت خالص علف پشمكي كمتر مي شود. علف پشمكي با ريشه افشان بيش تر رطوبت سطح خاك را استفاده كرده اما گونه يونجه داراي ريشه اصلي است كه مي تواند رطوبت عمق خاك را جذب نمايد، بنابراين دو گونه در استفاده از رطوبت خاك، به دليل تفاوت در حجم توسعه ريشه، به صورت مكمل عمل كرده و باعث افزايش كارايي كشت مخلوط مي شوند.

The effects of plant density and water stress on leaf water potential and soil water content of Medicago sativa and Bromus tomentellus were studied. A greenhouse experiment was conducted at the Isfahan University of Technology. The experiment included 18 treatments, three crop compositions (M.sativa, B. tomentellus or a mixture of the two), two plant density levels (2 and 4 plants), three watering regimes and four replicates, arranged in a completely randomized block design. Results showed that leaf water potential of M. sativa and B. tomentellus decreased significantly (p < 0.05) with increasing drought stress and plant density in all treatments. The leaf water potential values of the studied species were different. In mixed cropping, the leaf water potential of B. tomentellus was more negative than M. Sativa due to its drought resistant. Also, with increasing soil depth, soil water content decreased in mixed cropping compared to M. sativa mono-cropping and B. tomentellus mono-cropping. B. tomentellus with fibrous root system could only absorb surface soil water content but M. sativa with a well-developed taproot system could absorb a greater amount of soil water content of deep soil. Therefore, the two species functioned complementarily and increased the efficiency of the mixed cropping.