پديد آورندگان :
كلوندي، فردين دانشگاه آزاد اسلامي سنندج، ايران - گروه تربيت بدني , عزيزبيگي، كمال دانشگاه آزاد اسلامي سنندج، ايران - گروه تربيت بدني , آذربايجاني، محمدعلي دانشگاه آزاد اسلامي، تهران - واحد تهران مركزي - گروه فيزيولوژي ورزشي
چكيده فارسي :
تمرينات مقاومتي از تنوع گسترده اي برخودار است. اگرچه تمرينات مقاومتي با وزنه تاثير مثبتي بر وضعيت آنتي اكسيداني بدن دارد، با اين وجود، تاثير تمرينات مقاومتي الاستيك بر وضعيت آنتي اكسيداني و فشار اكسيداتيو مورد بررسي قرار نگرفته است. هدف تحقيق حاضر مقايسه تاثير تمرينات مقاومتي سنتي با وزنه و الاستيك بر شاخص هاي فشار اكسيداتيو و آنتي اكسيدان ها در مردان تمرين نكرده بود.
مواد و روش ها
آزمودني ها 30 دانشجوي پسر دانشگاه آزاد اسلامي واحد سنندج (سال 95) بدون سابقه تمرينات مقاومتي بودند كه از طريق فراخون و به طور داوطلبانه در تحقيق حاضر شركت كردند و به طور تصادفي در سه گروه تمرينات مقاومتي الاستيك (10n=)، گروه تمرينات مقاومتي سنتي (10n=) و گروه كنترل (10n=) قرار گرفتند. نمونه گيري از خون قبل از اعمال تمرينات صورت گرفت و بعد از 72 ساعت فاصله نسبت به آخرين جلسه تمرينات مقاومتي مجددا تكرار گرديد. سپس ظرفيت آنتي اكسيدان تام پلاسما، فعاليت آنزيم سوپر اكسيد دسموتاز و گلوتاتيون پراكسيداز به عنوان شاخص هاي آنتي اكسيداني و غلظت مالون دي آلدئيد به عنوان شاخص پراكسيداسيون چربي (فشار اكسيداتيو) اندازه گيري شد.
يافته ها
نتايج نشان داد فعاليت آنزيم سوپر اكسيد ديسموتاز در گروه تمرينات مقاومتي سنتي با وزنه در مقايسه با گروه كنترل به طور معناداري افزايش يافت (0/016=p). همچنين در فعاليت گلوتاتيون پراكسيداز تفاوت معناداري بين گروه الاستيك با كنترل مشاهده شد (0/014=p)؛ در حالي كه مالون دي آلدئيد در گروه مقاومتي الاستيك در مقايسه با گروه كنترل به طور معناداري كاهش يافته بود (0/045=p). هرچند ظرفيت آنتي اكسيدان تام پلاسما تحت تاثير هيچكدام از تمرينات مقاومتي سنتي با وزنه و الاستيك قرار نگرفت (0/05˃p). در هر حال بين دو گروه تمرين مقاومتي الاستيك و مقاومتي سنتي با وزنه بين هيچكدام از متغييرهاي مذكور اختلاف معناداري مشاهده نشد (0/05˃p).
نتيجه گيري
هر دو تمرينات مقاومتي سنتي و الاستيك به طور انتخابي بر عوامل آنتي اكسيداني و فشار اكسيداتيو موثر مي باشد، در حالي كه هيچكدام بر ديگري برتري ندارد؛ بنابراين توصيه مي شود با توجه به شرايط و امكانات در مواقع لزوم در جهت بهبود وضعيت آنتي اكسيداني از تمرينات الاستيك و يا مقاومتي با وزنه استفاده شود.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Resistance Training (RT) is very various and diverse. Although RT with
weights has positive influence on antioxidant status, the effect of elastic resistance training (ERT) on
the antioxidant and oxidative stress status has not been investigated. The aim of the present study was
to compare effects of traditional Resistance training (TRT) and ERT on oxidative stress and
antioxidant in untrained men.
Materials and Methods: A total of 30 untrained male students in Islamic Azad University, Sanandaj
Branch, with no experience in RT, voluntarily participated in the present study in 2016 and randomly
assigned into ERT (n=10), TRT (n=10), and control (n=10) groups. Blood samples were obtained
prior to the study, and was repeated 72 hr after the last training session. Then, total antioxidant
capacity (TAC), Superoxide dismutase (SOD), Glutathione peroxidase (GPX) as antioxidant indices,
and Malondialdehyde (MDA), as oxidative stress index, were measured in the plasma.
Results: SOD activity significantly increased in TRT compared with control group (p=0.016), while
GPX significantly increased in ERT compared with control group (p=0.014). Also, compared with
control group, MDA significantly decreased in ERT after training (p=0.045). Moreover, TAC did not
change significantly (p˃0.05). However, we did not found a significant difference in variables
mentioned between ERT and TRT (p˃0.05).
Conclusion: According to the results, two traditional and elastic resistance training protocols can
affect oxidative stress and antioxidant indices selectively. However, none of them has advantages over
the other. Therefore, it is recommended that considering the conditions and facilities, elastic and
traditional resistance training be used for improving antioxidant status.
