بررسي تاثير كاربرد برخي تيمارها بر خصوصيات رشد Medicago sativa L. در شرايط گلخانه

Effect of some treatments on growth characteristics of Medicago sativa L. in greenhouse

يكي از مراحل حساس در اصلاح مراتع و ايجاد چراگاه هاي دست كاشت، استقرار اوليه گياهان است. اين تحقيق به منظور بررسي اثر نانوسيليكات پتاسيم (NSP)[1] (با غلظت هاي 0، 500 و 1000 ميلي گرم در ليتر)، ريزموجودات مفيد ([2]EM) (با غلظت يك و دو درصد)، سوپرجاذب (H[3]) (با غلظت هاي 0، 10 و 30 گرم در كيلوگرم) و كود دامي (FM[4]) (به مقدار 0 ، 100 و 200 گرم در كيلوگرم) بر خصوصيات رشد Medicago sativa در محيط گلخانه به صورت طرح كاملا تصادفي در چهار تكرار انجام شد. براي اين منظور، در پايان دوره رشد شاخص هاي ارتفاع گياه، طول ريشه، وزن تر گياه، وزن خشك گياه، حجم گياه، سطح برگ، درصد استقرار، محتوي نسبي آب برگ، شاخص پايداري غشا، نشت الكتروليت، شاخص كلروفيل و سرعت فتوسنتز محاسبه شدند. نتايج نشان داد كه بيشترين مقدار سطح برگ در تيمار FM100 (51/40سانتي متر مربع)، درصد استقرار در تيمار H30 (95/5درصد)، وزن تر و خشك گياه، حجم گياه و طول ريشه در تيمار FM200 (به ترتيب 100/35گرم در گلدان، 23/26گرم در گلدان، 92/26سانتي مترمربع در گلدان و 20 سانتي متر) و ارتفاع گياه در تيمار FM100 (82/7سانتي متر) مشاهده شد. همچينن، بيشترين مقدار ويژگي هاي فيزيولوژيكي يونجه شامل نشت الكتروليت در تيمار EM1 (63/44درصد)، پايداري غشاء در تيمار H30 (79/09درصد)، محتوي نسبي آب برگ در تيمار NSP500 (87/74درصد) و سرعت فتوسنتز در تيمارهاي NSP500(30/13 ميكرومول بر متر مربع بر ثانيه) مشاهده شد. بنابراين مي توان از تيمارهاي مذكور در بهبود استقرار و رشد گياه M. sativa در برنامه هاي اصلاح مراتع و استقرار مراتع دست كاشت استفاده نمود