عنوان مقاله :
مدلسازي پراكنش مكاني دو گونه Limonium iranicum و Aeluropus littoralis با روش رگرسيون لجستيك (مطالعه موردي: مراتع كوير ميقان اراك)
عنوان به زبان ديگر :
Spatial distribution modeling of Limonium iranicum and Aeluropus littoralis species using logistic regression method: a case study, rangelands of Meighan playa
پديد آورندگان :
باقري حسين سازمان تحقيقات, آموزش و ترويج كشاورزي قم - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي ومنابع طبيعي - بخش تحقيقات منابع طبيعي , قرباني اردوان دانشگاه محقق اردبيلي - گروه منابع طبيعي , سفيدي كيومرث دانشگاه محقق اردبيلي - گروه منابع طبيعي , زارع چاهوكي محمدعلي دانشگاه تهران - دانشكده منابع طبيعي - گروه احيا مناطق خشك و كوهستاني , جعفري علي اشرف سازمان تحقيقات, آموزش و ترويج كشاورزي تهران - موسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع كشور - بخش تحقيقات مرتع
كليدواژه :
رگرسيون لجستيك , Aeluropus littoralis , استان مركزي , مراتع كوير ميقان , Limonium iranicum
چكيده فارسي :
اين مطالعه با هدف مدل سازي گسترش دو گونه Limonium iranicum (Bornm) Lincz. و Aeluropus littoralis (Gouan) Parl. در مراتع اطراف كوير ميقان اراك با استفاده از روش رگرسيون لجستيك انجام شد. نمونه برداري به صورت تصادفي-سيستماتيك در قالب پلات هاي 2 تا 4 متر مربعي صورت گرفته و در هر پلات، تراكم و تاج پوشش گونه ها ثبت شد. نمونه برداري خاك از اول و آخر هر ترانسكت و از دو عمق 0-30 و 30 -80 سانتي متري در هر تيپ گياهي، انجام شد. داده و اطلاعات پوشش گياهي و عوامل رويشگاهي مانند توپوگرافي و خاك آماده شد. نقشه متغيرهاي محيطي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) و زمين آمار[1] تهيه شد. با استفاده از روش رگرسيون لجستيك در نرم افزارهاي SPSSو GIS ، نقشه پراكنش مكاني گونه هاي مورد مطالعه تهيه شده و ميزان تطابق نقشه هاي پيش بيني با نقشه هاي واقعي با استفاده از ضريب كاپا، مورد ارزيابي قرار گرفت. بر اساس نتايج، مهم ترين ويژگي هايي كه باعث تفكيك رويشگاه گونه L. iranicum شدند، متغيرهاي آهك و سيلت عمق دوم و شن عمق اول خاك بودند و مهم ترين ويژگي ها در ترجيح رويشگاه گونه A. littoralis متغيرهاي آهك عمق اول خاك و ارتفاع از سطح دريا بوده است. همچنين ميزان تطابق نقشه هاي پيش بيني با نقشه هاي واقعي براي رويشگاه گونه A. littoralis در سطح خوب (ضريب كاپاي 0/65 درصد) و براي رويشگاه گونه L. iranicum در سطح خيلي خوب (ضريب كاپاي 0/83 درصد)، ارزيابي شد. در مجموع، با توجه به نتايج روش رگرسيون لجستيك در بررسي ارتباط بين پراكنش گونه ها و عوامل محيطي، اين مدل توانايي پيش بيني گسترش گونه ها را در رويشگاه گونه هاي شورروي دارد. با توجه به عوامل مشخص شده در انتشار دو گونه بايد در اصلاح و احيا مراتع منطقه به اين عوامل توجه لازم مبذول گردد.
چكيده لاتين :
No abstract