ارائه الگوي تعادل كار و زندگي زنان پليس تهران بزرگ(فاتب)

زمينه و هدف: هدف اين تحقيق ارائه الگوي تعادل كار وزندگي زنان پليس تهران بزرگ ( فاتب )بوده است. روش: اين تحقيق از حيث هدف در زمره تحقيقات كاربردي قرار مي گيرد. روش پژوهش توصيفي از نوع پيمايشي بوده است. جامعه آماري كليه پرسنل خانمي هستندكه در فرماندهي انتظامي تهران بزرگ بوده است كه حجم نمونه 233 نفر به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي نسبي انتخاب شده اند. كه روايي آن از طريق روايي محتوايي و سازه و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ هر يك از ابعاد ارائه خدمات براي تعادل كار و زندگي0/921، تعادل كار و زندگي در سازمان0/967، تعادل كار و زندگي در خانواده0/903، تعادل كار و زندگي به عنوان مادر فرزند0/914و داشتن مشكلات براي تعادل كار و زندگي0/951 مورد تاييد قرار گرفته است. يافته ها: تمامي مولفه ها و شاخص هاي ابعاد مستخرج براي تعادل كار و زندگي از استانداردهاي مناسب برخوردار مي باشند. بنابراين با توجه به نتايج به دست آمده، مولفه هاي ارائه خدمات براي تعادل كار و زندگي با ضريب مسير 0/552در رتبه اول، تعادل كار و زندگي به عنوان مادر فرزند در رتبه دوم، تعادل كار و زندگي در سازمان در رتبه سوم، داشتن مشكلات براي تعادل كار و زندگي ب در رتبه چهارم و تعادل كار و زندگي در خانواده در رتبه انتهايي (پنجم) قرار دارد. نتايج: مديران سازمان‌ها مي‌توانند با مديريت كردن تعادل بين كار و زندگي، كاركناني شاد و خشنود داشته باشند كه با علاقه‌مندي، وفاداري و تعهد به سازمان، عملكردي مؤثر در شغل خود ارايه مي‌كنند

This article has no abstract