نقش رضايت شهروندان بر رفتارهاي مثبت شهروندي (مطالعه موردي: شهر مشهد)

هدف از اين مطالعه بررسي شاخصهاي رضايت شهروند و تأثير رضايت بر رفتارهاي مثبت شهروندي در شهر مشهد است. مطالعات نظري و همچنين تكميل پرسشنامه به روش جمع آوري اطلاعات و داده هاي پژوهش بود. حجم نمونه براي تكميل پرسشنامه برابر 450 نفر برآورد شد. نتايج آناليز داده ها براي وضعيت كيفيت ادراك شده نشان داد ميانگين هاي به دست آمده براي هر يك از گويه ها اختلاف معناداري را با سطح متوسط 3 نشان ميدهد و در بيشتر موارد كمتر از سطح متوسط بوده است. با اين حال، نتايج به دست آمده از آزمون مدل براي بررسي روابط متغيرها به اين شرح بود كه تأثير كيفيت ادراكشده در رضايت شهروند با ضريب مسير0/43 مثبت بود. فرضية تأثير رضايت در دلبستگي شهري نيز با ضريب 0/68 به عنوان بالاترين ضريب مسير در بين ضرايب تأييد شد. تأثير منفي رضايت بر قصد ترك و دلبستگي بر قصد ترك به ترتيب با ضرايب 3/0- و 0/28- تأييد شد. همچنين، فرضيه هاي تأثير مثبت متغير رضايت در گفتار مثبت(0/20) و متغير دلبستگي در گفتار مثبت(0/33) تأييد شد.

This article has no abstract