رابطه نگراني از تصوير بدني و نگرش هاي ناكارآمد با پيش بيني اعتياد به ورزش در ورزشكاران پرورش اندام

Relationship between Body Image Concern and Dysfunctional Attitudes in Predicting Exercise Addiction among Bodybuilders

ورزش از لحاظ روانشناختي و فيزيولوژيكي براي سلامتي فرد داراي فوايد زيادي است. با اين حال، تعدادي از افراد ممكن است به طور مفرط و بدون در نظر گرفتن درجه آسيب ديدگي شان ورزش كنند و اين امر باعث شده است كه محققان به اين اتفاق نظر برسند كه در بعضي موارد، ورزش كردن مي تواند آسيب زا و تبديل به يك فرآيند اعتيادي شود. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه نگراني از تصوير بدني و نگرش هاي ناكارآمد با پيش بيني اعتياد به ورزش در ورزشكاران پرورش اندام شهرستان خوي انجام شد. مواد و روش ها در مطالعه توصيفي-مقطعي حاضر، با استفاده از جدول مورگان از بين 600 ورزشكار زن و مرد 234 ورزشكار پرورش اندام، (117 مرد با ميانگين سني 3/2±20؛ 117 زن با ميانگين سني 2/8±20) از باشگاه هاي پرورش اندام شهر خوي به روش نمونه گيري ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه نگراني از تصوير بدني، مقياس نگرش هاي ناكارآمد تجديد نظر شده و سياهه اعتياد به ورزش جمع آوري گرديد. روايي هر يك از پرسش نامه ها به ترتيب 0/87، 0/92 و 0/84به دست آمد. داده ها با استفاده از آزمون هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چندگانه مورد تجزيه و دتحليل قرار گرفت. يافته ها نتايج نشان داد كه بين اعتياد به ورزش با نگراني از تصوير بدني و نگرش هاي ناكارآمد در ورزشكاران پرورش اندام رابطه معناداري وجود دارد (0/01p<). همچنين مولفه هاي نگراني از تصوير بدني (نارضايتي و خجالت فرد از ظاهر خود، و وارسي كردن و مخفي كردن نقايص ادراك شده) و نگرش هاي ناكارآمد (موفقيت-كمال طلبي و نياز به راضي كردن ديگران) توانستند اعتياد به ورزش را در ورزشكاران پرورش اندام به طور مطلوبي پيش بيني كنند. نتيجه گيري نگراني و برداشت نادرست از تصوير بدني به همراه نگرش هاي ناكارآمد در ارتباط فعاليت هاي ورزشي با افزايش اعتياد به ورزش همراه است و توجه به اين متغيرهاي روانشناختي و هدف قرار دادن آن ها در برنامه هاي مداخلاتي و آموزشي مي تواند به منظور پيشگيري از اعتياد در ورزشكاران پرورش اندام مفيد باشد.

Background and Aims: Exercise is psychologically and physiologically beneficial for health. However, some people may overdo it regardless of their degree of injury, which has led the researchers to belive that in some cases, exercise can be harmful and become an addictive process. The aim of the present study was to investigate the relationship between body image concern as well as dysfunctional attitudes and prediction of exercise addiction among bodybuilders in the city of Khoy. Materials and Methods: In the present cross-sectional descriptive study, using Morgan table, 234 bodybuilder athletes (117 males; 20±3.2 yrs old and 117 females; 20±2.8 yrs old) were randomly selected out of the first pool of 600 in Khoy city. Data was obtained using Body Image Concern Inventory (BICI), Dysfunctional Attitude Scale (DAS-26), and Exercise Addiction Inventory (EAI). Reliability of the questionnaires were obtained to be 0.87, 0.92, and 0.84, respectively. Data were analyzed via descriptive statistics, Pearson correlation coefficient as well as multiple linear regression. Results: The results showed that there was a significant correlation between exercise addiction and body image concern as well as dysfunctional attitudes in bodybuilders (p<0.01). Also, the components of body image concern (dissatisfaction and shame regarding one’s appearance, and checking and camouflaging of a perceived defect) and dysfunctional attitudes (success-perfectionism, and the need for satisfying others) could favorably predict the exercise addiction in bodybuilders. Conclusion: Concerns and false image regarding the body image along with dysfunctional attitudes towards sport activities are associated with increased addiction to exercise, and paying attention to these psychological variables and targeting them in interventional and educational programs can be useful in preventing exercise addiction in bodybuilders.