كليدواژه :
اختلال واج شناسي , خطاي گفتاري بي ثبات , رويكرد كلمات پايه , اثربخشي
چكيده فارسي :
امروزه يكي از رويكردهاي درماني براي بهبود وضوح گفتار، رويكرد كلمات پايه مي باشد. درمان كلمات پايه با هدف ايجاد توليد باثبات كلمات در اختلالات عملكردي صداهاي گفتاري مناسب بوده و در اين اختلال كودك گزينه هاي واژگاني يكسان را در غياب آپراكسي رشدي گفتار بي ثبات تلفظ مي كند.
گزارش مورد :در مطالعه گزارش موردي حاضر، مراجعه كننده پسري 4 ساله حاصل بارداري ترم و زايمان واژينال بود كه با شكايت والدين مبني بر عدم وضوح گفتار به كلينيك گفتاردرماني ارجاع داده شد.
يافته ها
يافته ها نشان داد بر طبق مدل حل مشكل باليني داده هاي ارزيابي مي بايست به 7 سوال درماني پاسخ دهند كه عبارتند از: نياز به انجام درمان، نحوه ارائه خدمات درماني، تشخيص افتراقي، اهداف مداخله، تعميم نتايج درمان، معيار ترخيص و اثربخشي درمان. پس از ارزيابي هاي لازم تشخيص اختلال واجي بي ثبات از دسته اختلالات توليدي محرز گرديده و مراجعه كننده نيازمند مداخله شناسايي شد. در مطالعه حاضر علاوه بر مشاهدات باليني، به مراحل تشخيص اختلال واج شناسي بي ثبات، ماهيت و پروتكل انجام رويكرد كلمات پايه و روند پيشرفت گفتار و زبان در طي درمان پرداخته شده است.
نتيجه گيري
بر اساس ارزيابي هاي پيش نياز درماني، رويكرد كلمات پايه استفاده گرديد كه مناسب ترين و پركاربردترين تكنيك درماني در اختلالات واج شناسي بي ثبات مي باشد. نتايج به دست آمده در راستاي نتايج مطالعات پيشين، مبني بر موثر بودن رويكرد درماني كلمات پايه در افزايش توانمندي ثبات توليدي و ساير مهارت هاي گفتاري و زباني است. جهت اطمينان از تاثير رويكرد كلمات پايه، مطالعات گسترده تري در نمونه هاي بيشتر و زبان هاي ديگر لازم است.
چكيده لاتين :
Background and Aims: One of the therapeutic approaches that improves speech intelligibility is core vocabulary approach. The core vocabulary intervention with the purpose of producing consistent words has been appropriate in functional speech sound disorders and in this disorder, the child articulates the same lexical items as inconsistently in the absence of speech apraxia. The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of the core vocabulary approach on speech intelligibility of a child with inconsistent phonological disorder.
Case Report: The patient was a four-year-old boy who was given birth after a term pregnancy and via vaginal delivery. The parents referred to the Speech Therapy Clinic complaining about the child’s speech unintelligibility.
Results: According to Clinical Problem Solving Model for speech and language pathologist, assessment data were analyzed to address seven case management questions regarding the need for intervention, service delivery, differential diagnosis, intervention goals, and generalization of therapeutic gains, discharge criteria, and evaluation of efficacy. After appropriate assessments, he was diagnosed as having inconsistent phonological disorder from articulation disorder category that required intervention. The present study reports on the clinical observations, inconsistent phonological disorder diagnosis process, the nature and protocol of core vocabulary approach, and the progress of the patient's speech and language over the course of treatment.
Conclusion: According to the results and assessment data, the core vocabulary approach was chosen as the most appropriate and frequent therapy technique in inconsistent phonological disorders. The obtained results, similar to the previous studies, showed that the core vocabulary approach is effective in enhancing the consistent production and other speech and language skills. To ensure confidence in the effectiveness of core vocabulary approach, further studies are necessary on more sample and in other languages.
