عنوان مقاله :
تأثير تلفيق "درمان عقلاني- عاطفي آليس" و "آموزش خوشبيني سليگمن" بر سلامت عمومي و نااميدي در زنان مطلقه مبتلا به اختلال افسردگي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of “Ellis's Rational Emotive Therapy” and “Seligman Optimism Training” on General Health and Hopelessness in Divorce Women with Depression
پديد آورندگان :
رضايي جمالوئي، حسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد - گروه روان شناسي، نجف آباد
كليدواژه :
افسردگي , خودكشي , نااميدي , درمان عقلاني - عاطفي آليس , آموزش خوش بيني سليگمن
چكيده فارسي :
مقدمه: اختلالات باليني اختلالاتي هستند كه به صورت، علائم باقي مانده از بيماري حاد نشان داده ميشود. پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثيرآموزش تلفيق در "درمان عقلاني - عاطفي آليس" و "آموزش خوشبيني سليگمن" بر سلامت عمومي و نااميدي در زنان مطلقه مبتلا به اختلال افسردگي انجام شد.
روش كار: طرح پژوهشي حاضر از نوع نيمه آزمايشي به شيوه پيش - پسآزمون در دو گروه آزمايش و كنترل بود. دادههاي جامعه شامل زنان مطلقه تماس گيرنده با خط مشاوره بهزيستي بودند كه در علائم جسماني و وضعيت سلامت عمومي، اضطراب، اختلال عملكرد اجتماعي و افسردگي و خودكشي و نااميدي شكايت داشتند، به جلسه حضوري مشاوره دعوت شدند و توسط روانپزشك كلينيك تشخيص افسردگي گرفتند. از اين تعداد،32 آزمودني به شيوه نمونهگيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمعآوري دادهها "پرسشنامه سلامت عمومي"(General Health Questionnaire) و "مقياس نااميدي كازدين" (Kazdin Hopelessness Scale) بود كه روايي محتوا و پاپايي به روش آلفاي كرونباخ اندازه گيري شد پرسشنامهها به صورت پيش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند و گروه آزمايش 10 جلسه تحت آموزش تلفيق "درمان عقلاني- عاطفي آليس" و "آموزش خوشبيني سليگمن" قرار گرفتند. براي تجزيه و تحليل داده از نرم افزار آماري اس پي اس اس نسخه 25 استفاده شد.
يافتهها: گروه آزمايش كه مداخلات درماني تلفيقي را دريافت كردند با ميانگين 11/441 افسردگي كمتري (219/00=F) و با ميانگين 7/41 ميزان نااميدي كمتري (108/00=F) را گزارش كردهاند (0/001=P).
نتيجهگيري: تلفيق "درمان عقلاني- عاطفي آليس" و "آموزش خوشبيني سليگمن" سبب كاهش اختلال افسردگي اساسي شد. لذا براي افرادي كه در حوزه درمان با افراد افسرده كار ميكنند درمانهاي تلفيقي گروهي پيشنهاد ميشود.
چكيده لاتين :
Introduction: Clinical disorders are disorders that present as residual symptoms of acute illness. The purpose of this study was to determine the effect of “Ellis's Rational Emotive Therapy” and “Seligman Optimism Training” on general health and hopelessness in divorce women with depression.
Methods: The research design was quasi-experimental with pre-posttest in two experimental and control groups. The statistical population consisted of divorced women who contacted the Wellbeing Counseling Line who complained about physical symptoms and general health status, anxiety, social dysfunction and depression and suicide and hopelessness, were invited to a counseling session and diagnosed by a psychiatrist at a depression clinic. Of these, 32 subjects were selected through convince sampling. Data were collected using “General Health Questionnaire” and “Kazdin Hopelessness Scale”. Content validity and reliability were measured by Cronbach's alpha. The 10 sessions were a combination of "Ellis' Rational-Emotional Therapy" and "Seligman's Optimism Training". Data were analyzed by SPSS. 25.
Results: Experimental group that received combined treatment interventions reported lower depression (F = 219.00) with mean of 11.441 and lower mean score of hopelessness (F = 108.00) with mean 7.41.
Conclusions: The combination of "Ellis's Rational-Emotional Therapy" and "Seligman's Optimism Training" reduced the severity of major depressive disorder. Therefore, group therapy is recommended for people working with depression.
عنوان نشريه :
مديريت ارتقاي سلامت