تعيين مولفه هاي تاب آوري نظام تجاري ايران

Determining the Resiliency Components of Iran's Trade System

هدف از اين مقاله تعيين مولفه هاي موثر بر تاب آوري نظام تجاري ايران است. آسيب پذيري هاي بخش تجاري بهعنوان عامل مهمي در كاهش تاب آوري آن در نظر گرفته مي شود. بر اين اساس، با توجه به ادبيات موجود تاب آوري و با استفاده از رويكرد نظريه داده بنياد و با رويكرد مدل ميانگين گيري بيزي، مولفه هاي موثر بر تاب آوري بخش تجاري مشخص شده است. با استفاده از رويكرد ميانگين گيري بيزي، 4 متغير شاخص ريسك، نسبت صادرات نفتي به صادرات غيرنفتي، اختلاف نرخ ارز آزاد و رسمي و نسبت واردات مصرفي به كل واردات، در حضور 23 متغير مهم شناخته شدهاند كه نشان مي دهد مي بايست در سنجش اثرگذاري در بخش تجارت و ارز به اين متغيرها بيش از ساير متغيرها توجه شود.

The purpose of this paper is to determine the effective factors on the resilience of Iran's trade system. Trade system vulnerabilities are considered as an important factor in reducing resilience. So, according to the existing resilience literature, and using the Grounded Theory approach, and the Bayesian Model Averaging approach, indicator factors were extracted. Four variables were identified in the presence of 23 variables; which include Risk index, oil export ratio to non-oil exports, free and official exchange rate differences, and Consuming imports to aggregate import ratio, as important variables. It shows that these variables should be considered more than other variables in assessing the effect of trade system.