تأثير آموزش مديريت زمان‌ بر استرس و فرسودگي شغلي، پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان سال 1397

مقدمه: استرس و فرسودگي شغلي ازجمله خطراتي است كه پرستاران با آن مواجه يوده و استفاده صحيح از زمان مي­تواند در كاهش آن تاثيرگذار باشد. اين مطالعه با هدف تأثير آموزش مديريت زمان‌ بر استرس و فرسودگي شغلي، پرستاران بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان انجام شد. مواد و روش: اين پژوهش نيمه تجربي، بر روي 120 پرستار و به روش نمونه گيري در دسترس انجام شد. نمونه هاي گروه مداخله از بيمارستان امام علي(ع) وكنترل از بيمارستان خاتم الانبياء (ص) انتخاب شدند. اطلاعات از طريق پرسشنامه دموگرافيك، استرس شغلي ENSS، فرسودگي شغلي ماسلاچ جمع ­آوري گرديد.درگروه آزمون پس از تكميل پرسشنامه ها آموزش مديريت زمان به‌صورت چهارجلسه آموزش دردوگروه 30 نفره هفته‌اي دو جلسه به مدت 90 دقيقه به‌صورت سخنراني با استفاده ازوسايل كمك‌آموزشي و پاور پوينت، اجرا گرديد. 8 هفته بعد از آخرين جلسه آموزش مديريت زمان، مجددا پرسشنامه استرس و فرسودگي شغلي درگروه مداخله تكميل شد.درگروه كنترل پرسشنامه ها توسط پرستاران تكميل و مجددا همزمان با گروه مداخله پس از 8 هفته تكميل شد.تحليل داده ها توسط آزمون هاي تي مستقل، تي زوجي، مجذور كاي صورت گرفت. نتايج:ميانگين تغييرات نمره استرس شغلي بعد از آموزش مديريت زمان درگروه مداخله وكنترل تفاوت معني ­دارداشت (001/0>P). ميانگين تغييرات نمره خستگي عاطفي و مسخ شخصيت و موفقيت فردي فرسودگي شغلي بعد از آموزش مديريت زمان در دو گروه مداخله و كنترل تفاوت معني دار داشت (001/0>P). بحث و نتيجه گيري: با توجه به اهميت مديريت زمان در پرستاري، مديران پرستاري بايستي نسبت به برگزاري دوره­هاي آموزش مديريت زمان به صورت برنامه آموزش ضمن خدمت پرستاران اقدام نمايند.

Background: Stress and burnout are among the challenges that nurses face, and the proper use of time can lead to its reduction. The purpose of this study was to identify the effect of time management training on stress and job burnout among nurses in hospitals affiliated to Zahedan University of Medical Sciences. Methods: This was a quasi-experimental study which were conducted sampling 120 nurses, using a convenience sampling method. Intervention group samples were selected from Imam Ali hospital and the control group from Khatam al-Anbia hospital in Zahedan. Data were collected through demographic, ENSS job stress, and Maslach burnout questionnaires. In the interventional group, after completing the questionnaires, time management training was conducted in four sessions by two groups of 30 people per week for 90 minutes. This intervention included lectures using educational aids and PowerPoint for eight weeks. After the final time management training session, the burnout and stress questionnaires were again completed in the intervention group and the control group. Data were analyzed through Independent and paired t-test, and chi-square. Results: Findings showed that there was a significant difference between the mean scores of job stress scores after time management training in the intervention and control groups (P> 0.001). Mean changes in emotional exhaustion and depersonalization scores and personal achievement of burnout after time management training were significantly different between the intervention and control groups (P < 0. 001). Conclusion: Given the importance of time management in nursing, nurse managers should hold in service time management training courses for their employees, nurses.